< terug
waar angst begon
ook in mooie dromen
laten mijn tranen
het tastbare toe
aanvaardt mijn verdriet
de hulpeloosheid
van diep verholen
duister gevoel
zoeken mijn pijnen
naar leefbaarheid
waar nachten breken
in het gelaat van de zon
daagt mijn ontwaken
dit leven uit
de angst vervaagt
waar hij ooit begon
feedback van andere lezers- drebddronefish
De getormenteerde liefde op zijn Dannycants
je bent de t vergeten bij tastbare
groetjes dannycant: dank daarvoor....groetjes - Seppe
Tweede vers is machtig, ook al zie ik die 'hulpeloosheid' naast die 'aanvaardt' niet graag staan. Mja... misschien wel, maar toch, 'k zou er graag aan korteren om die hulpeloosheid weg te krijgen, ik denk dan aan snedig- of hevigheid of zoiets...maar hey, 't is jouw gedicht en 't is mooi zoals het is.
dannycant: Stof om over na te denken... bedankt voor de fijne reactie en ik zie nog wat ik ermee doe...
groeten - voetie
inderdaad het is prachtig geschreven!!! dannycant: Mijn dank daarvoor...groetjes - Ghislaine
Simply the best. dannycant: Bloos.... bedankt en groeten - iterums
Bangelijk :) dannycant: sorry daarvoor.... :-) bedankt en groetjes - sabine
fraai werk dannycant: Dank je wel.... fijne avond en groetjes - gono
Ik krijg tranen in m'n ogen als ik ajuin aan het schillen ben in m'n fromen. Straf hé? dannycant: Ocharme.... bedankt en groeten - ERWEE
Prima! dannycant: Dank je ...groeten - RolandBergeys
- de angst, waar ze (zij)ooit begon, neen?
Mooi voorts. dannycant: Inderdaad... foutje van mij. Dank om mij daarop te wijzen...groeten - SabineLuypaert
jee, nostalgische gedachten over een angstgevoel dat weggeveegd werd,
die zonstrofe is de sterkste voor mij
liefs Sabine dannycant: Eigenlijk vind ik die ook het mooist... bedankt daarvoor en groeten
|