naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

een gram honingzoet

door stormvonk

Je woorden die me
ooit het leven gaven
ontnemen me langzaam
alles weer.

Op je wang bloeit
geen rood van liefde meer,
Gramschap is al wat je boeit.
Geen lach voor mij,
geen kus als honingzoet.

Laat mij adem smaken,
smeken voor een enkel woord.

Elke dag weegt het iets zwaarder,
het malen van de tand des tijds.
Gooi me weer een kus,
laat me dromen als weleer.
Geef me een sprankelende lonk,
een teken van niet-vergeten liefde,

of weg is Vonk..

feedback van andere lezers

• aquaangel
  mooi gedaan met die lonk en Vonk
  
  x
  stormvonk: dank je
• ERWEE
  Mooie aanloop tot het kordate einde opzet.
  
  stormvonk: mooie fb
• RolandBergeys
  mooi, gevoelig.
  
  De tand des tijds, of de tand der tijden. Niet der tijd.
  stormvonk: Ik heb het veranderd bedankt voor de gedegen fb(strijkers zwellen aan)
• SabineLuypaert
  Laat mij adem smaken
  stormvonk: Niets smaakt beter
• Aramis
  dreigende taal ... nog slechts één vonkje en ..... :(
  stormvonk: Zo ben ik, Attila der letteren
• rinka
  één gram en toch zo ontzettend zwaar
  echt, je gedicht heeft een serieus neerdrukkend effect
  
  stormvonk: Het spijt me, had er nog een strofe uitgesmeten om
  het minder zwaar te maken, de deze
  "Het is te laat, de rek is eruit.
  Voldoe aan mijn wens, stop je ijdelheid.
  Kom tot je besluit.
  Mijn geduld rekt zich al veel te droef uit.
• Mistaker
  Lonk-vonk, leuk gevonden! Mooie titel ook.
  
  Groet,
  Greta
  stormvonk: Bedankt, het mocht wel eens