< terug
verdwaald
dwars door de blauwe avond slingert
een zilveren maan.
Op haar reis tussen de sterren valt ze
halverwege uit haar toon.
Een zigeunerorkestje begeleidt ver weg
haar solitaire tango.
Ik blokkeer.
Gom
beetje bij beetje
de leugens uit
die jij gegriefd in mijn ziel grifte.
Probeer zo,
stilletjes-aan,
mijn ik te hervinden.
Boven mij lacht
een verdwaalde meeuw.
Zij probeert haar weg
naar de vuilnisbelt te hervinden.
Ik een andere.
feedback van andere lezers- RolandBergeys
-gegriefd
maar heel mooi! stormvonk: Dank je - ERWEE
Mooi, mooi, mooi! stormvonk: Bedankt - iterums
Is dit de queeste naar de vuilnisbelt :) stormvonk: lol - gono
De mannen van de vuilkar danken u! stormvonk: hèhè - fille_de_toi
heel erg mooi
fille stormvonk: merci - SabineLuypaert
de gom strofe springt er uit (smile) stormvonk: Ik heb een eeuwigheid getwijfeld of het uitgummen of uitgommen zou worden, maar gum lijkt zo onecht hé - sabine
fraai werk stormvonk: Dank je - aquaangel
ken het.......................... stormvonk: bedankt - littlefairytale
Verstillend beeld en een passionele zwerver langs de wegen van het rode hart....heel mooi hoor storm. tine stormvonk: dank je,
grtz Dave - lin
Geweldig gedicht! Een paar maal herlezen en ik geniet steeds weer van de manier waarop je de woorden hebt gerangschikt. Komplimenten! stormvonk: *buiging*
|