< terug
tweestrijd
we kozen geblinddoekt en gemuilkorfd een wapen
de gifpijl van jouw grage grijns
de trillende speer van mijn spot
zo lozen we pek en zwavel in elkanders bloed
dan rapen we de rozen van ons zot venijn
je wurmt je in een harnas van satijn
navel aan navel snoven we elkaar toe
de druipende pegel aan jouw kin
draagt de zilverwitte glans van tin
dan grijp je naar de dorsvlegel
door een kwijlende beul aangereikt
knieschijf en elleboog raad en raak je
je slijpt de spijlen van het hek door
dat de toegang tot onze tuin vol duiven hindert
net voor de genadesteek schoof een schots van het pakijs
krulden we proestend door het krakend slijk
je beet het scherpe rood van een radijs middendoor
toen beefde de polder van jouw schoot
onder de hoeven van de kreupele hengst, de moor
die vlucht voor de springvloed naar de terp
jouw zilte oksel likte ik
terwijl ik zonder één frons
het oor sleep aan de stilte
toen groeven we een tunnel van dons
door rots, weg van de suizende vuist
tot in het weke vet, het merg van ons gedonder
feedback van andere lezers- RolandBergeys
ja, maar je zit in de knoei met je tijden, vind ik. wim_veen: groot gelijk, knap gezien, ik knoei nogal wat met mijn tijden
hou er in het vervolg rekening mee - SabineLuypaert
oioi een gifpijl van een grage grijs, hoe kom je erop (smile) ferm
zelfde voor het oor sleep aan de stilte
denk wel dat hij veel sterker zou zijn als hij in 1 tijd zou afspelen wim_veen: thx - ivo
tja Roland zegt wat ik denk wim_veen: merci - feniks
het is véél, overdadig veel
ik geraak de lijn kwijt in je barokke taalgebruik. ik zou iets meer doseren. wim_veen: thx - Ghislaine
Niet slecht, niet mijn ding wim_veen: thx - aquaangel
beetje eens met roland
xx wim_veen: merci - dannycant
Het gedicht schetst beeldende taferelen met soms wel wat zwaar wegende bewoordingen, maar op een rustige manier gelezen stoort dit niet!
Je schrijft als het ware 'mooi verbloemd' ...... fraai
groeten wim_veen: thx
|