naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Nog even leven

door puk

Nog even en dan is het uit,
zelf lopen op twee krukken,
bloemen halen, een rol beschuit,
doek voor mijn schilderstukken.

Nog even en dan is het op,
mijn vrijheid beperkt tot thuis,
'leven' houdt bij de stadsgrens op,
cultuur alleen maar op de buis.

Nog even en dan wordt het stil,
kan ik niet meer bij mam op bezoek,
niet naar mijn kind als ik dat wil,
of naar rustige natuur op zoek.

Nog even en dan blijf ik hier,
kan eens naar een winkel rollen,
een praatje maken met de winkelier,
naar mensen kijken die wel hollen.

Nog even en dan ga ik niet meer weg,
mijn wereld wordt het computerscherm,
letters op de elektronische snelweg,
geen stemmen meer, geen hazen in de berm.

feedback van andere lezers

• miepe
  heel mooi
  
  hopelijk uit de duim gezogen
  puk: Dank je. Helaas reeel.
• Theo_Roosen
  Geweldig mooi. Maar hopelijk is het maar fictie ! Zou dat wel eens willen weten.
  puk: Dank je. Nee, geen fictie. Ik heb ziekte van Lyme ga achteruit en soms ineens erg veel. Ik loop buiten met twee krukken, soms ook in huis en soms "rol" ik door het huis. Dit is in een verslechtering geschreven. Mijn vrijheid is de aangepaste auto, maar alle voorzieningen daarvoor worden opgeheven. Dus is het moeilijk een andere mogelijkheid tot vervoer te krijgen. Opnebaar vervoer is geen optie. Misschien dat we nog weleen andere auto zouden kunnen financieren,maar de aanpassing is net zo duur als een nieuwe auto. dat zit er dus niet in. vandaar dit gedicht.
• ERWEE
  Knap! En ik ben niet zo nieuwsgierig aangelegd.
  puk: Dank je. Zie mijn reactie bij THRO
• RolandBergeys
  Heel mooi!
  puk: Bedankt.
• Lucky
  kon Lucky maar toveren.......
  ontroerend....zo mooi
  
  Lucky
  puk: Bedankt voor je lieve reactie.
• harmandi
  Ik leef met je mee, da's al wat ik kan doen... Hiermee een virtuele knuffel!
  puk: Bedankt.
• mistral
  ik kan je begrijpen, heb zelf een zwaar ongeval gehad en was jaren afhankelijk van krukken en rollen, met gedeeltelijk herstel, ik hoop dat je niet alleen bent zoals ik, en iemand om je heen hebt die je kan helpen als het moeilijk gaat. En toch vind ik een ziekte nog veel erger. Veel sterkte puk!
  puk: Bedankt, Ik ben niet alleen, heb een heel fijne man.Jij ook sterkte
• SabineLuypaert
  jee lieverd, als ik de tekst lees dan snijdt hij al, als ik verder lees
  ... heel veel sterkte en een dikke knuffel vanb hieruit ook
• ivo
  heel veel sterkte puk en veel moed in deze dagen
  mijn woorden zijn te kort en mijn adem te licht om hetgeen je treft te dragen ... maar ik geef je mijn hart mijn al wat ik heb om als een druppeltje en spatje en zuchtje boven en op die plaat, die kokend haar realiteit vergaard, zodat je weet dat er 'virtuele mensen zijn' die om je geven .. een dikke knuffel ...
  puk: Bedankt. Ik wordt verlegen van jullie warmte.
• gono
  Geen luchtige commentaar, ik zit met m'n handen in m'n haar, kon ik je maar helpen............
  puk: Dat doen jullie allemaal, door hier op de site te schrijven. Ik geniet van het schrijven en nog meer van het lezen. Ook alsik niet alktijd commentaar geef, ik lees juliie dagelijks.
• littlefairytale
  Geen grote woorden als de taal even het denken verschalkt.
  Moed voor de stille dagen van verdriet en licht voor de donkere.
  Liefs, tine
  puk: Bedankt voor je ,ieve woorden.