< terug
voorbij de einder
het is zijn tijd
klimmend ontvliegt
een oude zilvermeeuw
de kust
om, naar men zegt
in de hoogte
dood te blijven
aan de vloedlijn
nog slechts
een paar besmeurde veren
boven aangekomen
plots als verstard
de spieren
zeilt hij nog door
bewegingloze vleugels
statig
tot het uiterste gespreid
zo talmt hij nog even
roerloos zeilend
in de tijd
ongezien vanaf het land
zal hij
de kim voorbij
het water raken
een enkele maal
bij kalme wind
ziet een zeeman
langs het staande zeil
een dode vogel
neerwaarts zweven
feedback van andere lezers- aquaangel
mooi stater: dank je wel, aquaangel.. voor de waardering.. - gono
Heel mooi! stater: dank je, gono.. voor je positieve reactie.. - RolandBergeys
als plots verstratd
de spieren
vliegt hij
lijkt me nogal moeilijk.
Voorts zijn dit heel mooie beelden. stater: tja, Roland.. een meeuw is nog geen vliegtuig..;-) heb de regel enigszins aangepast.. dank voor je suggestie en waardering.. - ivo
mooie beelden idd stater: fijn, ivo.. dat het gedicht je aansprak.. dank voor je reactie - Theo_Roosen
Beeldrijk. stater: dank voor je mooie reactie, Thro.. - mistral
doet me denken aan Jonathan Livingstone the seagull! stater: een leuke vergelijking, mistral.. dank je zeer voor je waardering - Nine
mooi beschreven! stater: fijn om te horen.. dank je wel, Nine..! - sabineluypaert
ik zag hem letterlijk vliegen (smile) stater: dank je, sabientje.. ook ik zie 'ze' wel eens vliegen..;-) - Ghislaine
Sprekende beelden. stater: dank voor je fijne reactie, Ghislaine.. - Lucky
mooi afscheid stater: en ook een bijzonder afscheid afscheid he..? dank voor je waardering, Lucky..
|