< terug
werkzaamheid
Steeds hoger klimt ze,
de nauwe mond van de
chemie spuwt haar buiten.
Ze hangt daar ,
een zuil witte rook
geschraagd door lucht.
Hier beneden is alles hard, bezweet, droog.
Ik ben geboren uit bloed en zweet,
geen stof slechts vuile tranen.
De zon breekt de nacht die haar mantel
over ons weghaalt. Ik tik in als
boven me de sirene weer
eenzaam huilt.
feedback van andere lezers- drebddronefish
Schitterende metaforen, chemie die naar buiten spuwt, hmm, lekker stormvonk: dank je wel, beste vriend*knipoog* - RolandBergeys
Heel mooie beelden, knappe sfeer. stormvonk: Dank je - SabineLuypaert
er kruipt iets rillerigs over mijn rug stormvonk: Ik ben het niet hoor :) - lin
Ik zie de lange pijp zo voor me, zijn vuiligheid uitbrakend, dan gaan inwendig bij mij ook alle sirenes loeien.. stormvonk: Ik passeer elke dag Tessenderlo chemie - Theo_Roosen
Doet me aan onze haven denken, niet ver van hier. Vol van de chemiefabrieken. Mooi beschreven. stormvonk: dank je - ivo
mooi echt waar stormvonk: dank je, jaja het labeur van mijn kameraden arbeiders - Lucky
Mooi. stormvonk: Bedankt - ERWEE
Alles is te gebruiken om inspiratie uit te halen,
Prima gezet. stormvonk: Bedankt hoor ^
groet Dave - littlefairytale
Jij schildert landschappen met woorden, ik ga een nieuwe rubriek suggereren bij Wim Helsen. Hoor de blauwe vlammen al, proef de geur in mijn oren... of ben ik nu chemisch gemuteerd? tine stormvonk: :), veel lof doet vonk blozen
|