< terug
mierzoet
de list van de adder school in de holte van een giftand
in haar kuil gist het gebroed dat ik onder kalk bedolf
waarna een kanten kleed het weer wit maken moet
maar in de kolffles van de aarde
kookt de rode stroop die tegen de korst stuwt
je pookt in die ontmantelde haard
dan drilt de boor door de kleppen van mijn oor
een hyena lacht vals in de droogte van de steppe
het spoor van de haan scheert langs een ader
dan dep je de ingebeelde wond die nooit ontvlamt
als een duiker tuimel ik monddood en tam
door het beduimelde kader van onze bladspiegel
nu de kringen van inkt hun vlak terug vinden
wiebelt het opgeklopte eiwitschuim in mijn maag
een klonter kristalsuiker smelt
op de slijmspons van mijn tong
feedback van andere lezers- ivo
het is een evenwichtig gedicht - het zegt me wel wat. wim_veen: thx - duivelstrikje
wanhopig en dan toch ook niet omdat je weet wat er gebeurt,
raar, knap, fijn.
xx fien wim_veen: merci - SabineLuypaert
oioi, donkerte en boosheid wim_veen: tja, het gebeurt wel eens, nee?
merci - gono
Moet er geen zand zijn? wim_veen: nee maar toch bedankt... - RolandBergeys
-bedoel je met haar kuil de kuil van de holte?
Mooie, intrigerende beelden. wim_veen: juist
merci - dichtduvel
Geweldig, Jef wim_veen: thx
|