< terug
Personal Countdown
We wrijven kruiden tussen de handen
Snuiven dieper als we wierrook ruiken
In de hoop weer tot onszelf te komen
We staren blind op schermen en maskers
Roze brillen van een zwart vervolg
Op wat vandaag nog moet versturen
Om morgen weer te kunnen dromen
In dat ritme lopen wij verloren
Onbegrijpelijk dansen we een weg
Tussen vergeten momenten en geveinsde eer
Van gesaved verlangen van toen die keer
Dat we op één twee drie hebben geleerd te zwijgen
we stoten ons voorbij de letters in ons plastieken doen
Dat steeds weer tikt in ontevreden
Weten dat het niet anders kan dan voor de poen
Aleen maar daar waar wij soms komen
Tussen oude boom en gras en lucht
Vergeten we de inbox waanzin
De pixeldrang en snelaardij
Verzoenen we met de straf der goden
het vergaan in ongemetenheid
die met ons in korte dagen
leert dat niets nog beter kan
als wij er niet om durven vragen
zullen we enkel nog om spel en broden
doen wat wordt verwacht met spijt
dat we niet eerder door de nummers zagen:
er was maar één verzonnen tijd
feedback van andere lezers- dichtduvel
Dit mag meesterlijk genoemd worden, Jef eisenik: dankje :) ik zoog het hier net uit mijn duim omdat ik over dit onderwerp aan een paper werk momenteel .... - verf
De pixeldrang
of we doen het voor subsidies
gegeven door groepies
of we doen het voor
de poen
geef me maar de poen
gr...ed eisenik: :) - SabineLuypaert
alleen;)
pixeldrang is een goeie vondst, erg leuk trouwens,
het gedicht zelf zal even moeten doordringen, ik ben niet helemaal mee in de soorsijpelingsfactor, maar dt kan aan eht uur liggen nu. Ik lees nogmaals (smile) eisenik: =) je zou de paper moeten lezen ... gaat nog veel verder; ik herlees nogmaals ene pagina :) - gono
Voilà, dat ist! eisenik: :) - ivo
'in dat ritme lopen wij verloren' - en dat voelde ik ook in uw gedicht ..
het is een mooie gedachte eisenik: ja het ritme stokt langs alle kanten, d akomt vooral omda iokl wa eerst een zuiver inhoudelijk gedicht was toch in een vorm heb willen wringen :) - Lucky
een eigentijds gedicht eisenik: ja ... ik ben een kind van mijn tijd vrees ik :) - littlefairytale
Wierook, helaas geen kostbare mirre dit wegens teveel in een dicht gepleurd. Uitmesten deze woordenstal en essentie verkopen.
tine eisenik: uitmesten ??
|