Volg ons op facebook
|
< terug
hongergeleiding
een beker water op tafel
op een rond stukje vilt
met een bord vol dampen
recht naar de hemel van
de verfijnde veelvraat
het vriest glimmende keien
onder twee versleten voeten
tussen de ramen bloemen
een ongepoetste walm
en aanvriezend kwijl
houdt hem op zijn plaats
binnen wordt getafeld
naar verheven tradities
met het beste van het beste
nog niet tot aan de bodem
van een overvolle buidel
oogkleppen houden hen
aan hun stoel genageld
feedback van andere lezers- freke
de hongerige dakloze zwerver, verkleumd en hongerig
kwijlend van geluk
vreed wijs,
groetjesn fréke
Vlinderman: En helaas zo de realiteit, dat slechts een dichter erover mag spreken... - SabineLuypaert
slikt
die tweede strofe
jee vlindermanntje, ge slaat weer kopspijkers (smile)
Vlinderman: Ik kan niet anders, mijn stad is een mooie stad, maar ook een stad waar alles zich op de stoep afspeelt... - littlefairytale
nog niet tot aan de bodem
van een overvolle buidel
De twee zinnen hierboven hinken een beetje in je gedicht. Ze verstoren het ritme en hun betekenis zou anders, naakter kunnen geschetst worden.
Je film die je taalt is heel puur, ik zie hem staan voor het raam...
Ik schreef er een poos geleden ook iets over over gevogelte met witte sokjes aangepoot ofzo. Ik ben slecht in mijn eigen flarden bijhouden; Geloof dat ik het her heb gepubliceerd.
Los daarvan. Mooi, grijpt bij de lurven. Dat is wat dichten doen, als ze pakkend zijn althans....
Vlinderman: Die twee regels mogen, moeten zelfs, een beetje stokken. Daar wordt de tegenstelling duidelijk, en voor de niet zo gerichte lezer, niet al té duidelijk, opdat ze ook de laatste regels bereiken. Als je weer weet welk jouw gedicht was, laat het me gerust weten, Tine, dan kom ik dat graag ook eens lezen. - ivo
knap hoor, en vooral zeer actueel en treffend ... de mens die denkt humaan te zijn in zijn gedrag en in deze cultuur ..
de geschiedenis zal het misschien nooit meer verhalen, daarom dat de literatuur het moet doen, zodat het nooit vergeten wordt.
Vlinderman: Het erge aan heel de geschiedenis is dat ze zichzelf keer op keer blijft herhalen. Ze hoeft het niet te verhalen. Daar zijn wij, dichters of would-be dichters, voor ;) - miepe
dat gevoel heb ik hier de hele tijd, alléén vriest het hier niet.
Vlinderman: Tot voor kort vroor het hier ook niet, maar nu, je moet maar eens in het midden van de nacht, nu ook weer niet té laat, afzakken naar de stad... - dichtduvel
Aangrijpend. Er hoeft niet veel te gebeuren opdat iemand uit de boot zoude vallen, alle menslievende en hulpvaardige instanties ten spijt. Het is het individu dat overdreven ik, ik, ikgericht is. Jeffen
Vlinderman: Wat nog het ergste is: er zijn sommigen van die arme duvels, die ervoor gekozen hebben zo hun dagen te slijten, omdat ze iets ergs hebben meegemaakt. Ik moet de eerste filosoof ertussen nog tegenkomen... - ERWEE
Duidelijke tegenstelling, mooie verwoording.
Vlinderman: En hopelijk alweer een paar lezers met een geweten geschopt ;) - RolandBergeys
Ja, heel mooi verwoord. Mij storen die zinnen met bodem en buidel niet.
Vlinderman: Mij ook niet, Roland, dus ze staan er nog :-D - libo
die tweede strofe doet het voor mij
twee beelden het goede met het minder goede
groetjes libo
Vlinderman: Dan schenk ik jou de tweede strofe ;) En daarmee de warmte voor zij die het nodig hebben. - Lucky
treffend...
Vlinderman: Ik hoop het, Lucky, ik hoop het. - eric
oogkleppen houden hen
aan hun stoel genageld...
Dit is pöezie zonder franjes!
Vlinderman: Heb al meer gehoord dat ik soms de franjes vergeet. Dat je dat dan poëzie noemt, doet me heel veel deugd, Eric. - Vansion
met titel en al gedronken zoals het door jou "gegoten" werd - nadronk gewaardeerd
Vlinderman: Daar zeg ik dan gaarne 'gezondheid en smakelijk ook wel' op ;)
|
