Volg ons op facebook
|
< terug
De ogen van een kind
ik kijk in de ogen
van een kind
dat om zich heen kijkt
en niet begrijpt
wat er gebeurt
en vindt
dat de hemel
veel blauwer moet zijn
de zon veel warmer
de mensen niet zo kil
ik zwijg heel stil
omdat ik niet kan verklaren
waarom na al die jaren
niemand moeite heeft gedaan
een poging te wagen
op al die vragen
een antwoord te geven
waar iedereen kan mee leven
zonder dat een kind
om zich heen moet kijken
naar al die lijken
eer het als kind
een antwoord vindt
© eric
feedback van andere lezers- feniks
Een gedicht met potentieel, al vind ik dat je je iets te veel door het rijm laat dwingen.
Misschien hier en daar nog naar alternatieven zoeken die iets vlotter 'bekken'.
eric: Het lijkt veel op rijm, maar ik heb het doelbewust niet toegepast. Ook het weglaten van strofes was doelbewust. Het gedicht kwam tot stand toen ik de beelden zag van de verwoestingen in Libanon, de clusterbommen en de afgerukte ledematen van de kinderen.
Dankjewel voor je reactie, feniks! - RolandBergeys
sluit me aan bij Feniks.
eric: Zie commentaar hierboven.
Dank je, Roland! - Lucky
doe ermee wat u belieft het is van jou...
het leest wel lekker....
eric: Of het "lekker" leest is een kwestie van smaak, Lucky, maar ik begrijp wat je bedoelt en heb je reactie dankbaar ontvangen.! - Mistaker
Leest inderdaad lekker.
Groet,
Greta
eric: Ook jij, bedankt, Greta. Groetjes terug! - ERWEE
Vlot leesbaar, en omwille van de zetting tweemaal geaan.
Kleine tip waar je mee doet wat je wenst:
zonder dat een kind
om zich heen moet kijken
naar al die lijken
eer het als kind
een antwoord vindt
zonder dat een kind
om zich heen moet kijken
naar al die lijken
eer het als 'mens'
een antwoord vindt
't is maar vanuit een andere ooghoek bekeken.
eric: Andere ooghoek inderdaad, maar hier wilde ik het kind als centraal punt stellen. Sommigen van hen zullen trouwens nooit als 'mens' (kunnen) denken...
Dank voor je input, Erwee! - Nine
Mooi!
eric: Dank voor het mooi vinden, Jeanine! - ivo
mooi idd en ik volg Erwee Roland en Feniks.
eric: Ook jij bedankt, ivo - en het 'waarom' lees je dus hierboven... - aquaangel
iedereen volgt iedereen
maar goed gewoon jezelf blijven
ieder schrijft zoals hij wenst he..
Toon Hermans rijmde ook bijna alles
soms vind ik het ook iets teveel
-sinterklaasgehalte ademen-
maar ja wie ben ik..
doeidoei
eric: Jezelf blijven, dat probeer ik steeds. En, tussen haakjes, Toon Hermans is een 'apart iemand' - hij schreef niet echt gedichten, eerder vers-wijsheden... en ik ben één van zijn talrijke bewonderaars... - Auda
rijm knap rondgekregen, maar idd opletten dat rijm niet allesomvattend is, wel mooie boodschap!
eric: Rijm was echt dus onbewust - als ik het zo nalees, lijkt het inderaad gezocht, maar de woorden kwamen spontaan.
Dank voor het komen lezen, Edward! - stater
een mooi gedicht over het leven, eric.. en wat rijm betreft.. daar is op zichzelf absoluut niets mis mee.. toch zou ik wél proberen daarin wat meer regelmaat te brengen.. en tevens wat witte regels in te lassen..
groet, Stater
eric: Het weglaten van de witregels werd hier dus bewust gedaan, Eli. Overigens blij je hier te ontmoeten... - libo
mooi Eric
groetjes libo
eric: Dank je, Livina! - gono
knap!
eric: Dank voor het knap vinden, gono! - SabineLuypaert
het vboelt lekker het begrijpt mezelf (smile) en tich mis ik de knaap rond mijn strot (bij manier vann spreken he ;))
eric: Ach, Sabine - ik hou niet echt van strot, maar denk at ik je begrijp. (Smile terug) ! - Vlinderman
Een bijzonder gedicht, al moet ik je toch meegeven dat al zoveel filosofen een antwoord hebben trachten te vinden. Maar leg die hun bevindingen maar eens voor aan een kind, eh ;)
Met witregels erbij zou het trouwens helemaal af zijn voor mij.
eric: Zolang er filosofen zijn, zullen er kinderen zijn, vermoed ik...
Geen witregels dus, zie hierboven, maar wel graag bedankt voor een fijne reactie, Frans! - freke
heel mooi eric, elk zijn smaak zeg ik altijd, en mijn smaak laat ik nooit doorwegen bij een beoordeling
wel geef ik soms een opmerking, hoe ik het zie of voel
bij deze een voorbeeld hoe ik denk door wat te veranderen aan de lay-out, je gedicht meer kan spreken
groetjes, fréke
ik kijk in de ogen
van een kind
dat om zich heen kijkt
en niet begrijpt
wat er gebeurt
en vindt
dat de hemel
veel blauwer moet zijn
de zon veel warmer
de mensen niet zo kil
ik zwijg heel stil
omdat ik niet kan verklaren
waarom na al die jaren
niemand moeite heeft gedaan
een poging te wagen
op al die vragen
een antwoord te geven
waar iedereen kan mee leven
zonder dat een kind
om zich heen moet kijken
naar al die lijken
eer het als kind
een antwoord vindt
eric: Even ter info: 'k heb zeven kleinkinderen en een tijdje geleden, toen ze nog "klein" waren, kwamen ze soms op me toegelopen en stelden een vraag. Die vraag kwam dan als één solide brok, zonder haperingen, zonder adempauzes, gwoon in één keer alles eruit...
Dat is het gevoel dat ik hier probeerde weer te geven, door de ogen van een kind. Derhalve het weglaten van de witregels.
Overigens, ik gebruik meestal witregels - aleen dus niet hier.
Dank voor je graag gelezen reactie, Frédrièn !
|
