writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Tot wederziens

door freke

Samengesteld gedicht voor mijn
zielsverwant, vier jaar geleden overleden


ik sta aan de overkant van een zee
de zee van mijn verdriet, mijn eenzaamheid
ik wil je bereiken
maar vind de woorden niet, de gebaren niet
ik sta daar aan de overkant, tegenover jou

niet diep genoeg kan ik voelen, wat je voelt
het enige wat ik koppig doe
ik blijf, ik sta, ik kijk, ik wacht
zo ben jij een beetje bij mij

die nacht heb je mij bij jou geropen
ben bang naar je toegekomen
en je in mijn ziel genomen
je als het ware er in opgesloten

ik was ook al even aan die overkant
het is er stil en vredig
een overweldigend gevoel van eeuwigheid
geen pijn, geen leed, geen smart
ik wou dat eiland verkennen
en aan het vreemde reliëf wennen
maar werd zachtjes teruggeduwd

ik wil een brug bouwen
naar jouw eiland, Sterk genoeg
ondersteunt met de pilaren waarvoor ik zwoeg
want zij moet de stormen doorstaan
en ook zorgen dat ze over gaan
ze mag niet langzaam verzinken
in de diepe zee die ik tussen ons wil doen slinken

gevuld met het kille verdriet
met gebroken bruggen van die anderen die je ook verliet
ik wil er niet langer in rond zwemmen
al verdrinkend kan ik mijn woeste golven niet temmen

ik wil mijn verdriet kunnen vergeten
door je mijn diepste gevoelens te laten weten
zodat ik alles in mijn hart kan dragen
en mijn brug nooit zal vervagen

het is tijd dat ik je loslaat
mijn ziel leeg maak, dat ik je op jouw eiland vrij laat
ik heb je gekoesterd, ik heb je gekend
bedankt dat ik naast je mocht staan
het is tijd voor mij om alleen verder te gaan

Werner dit is geen afscheid maar tot ziens

 

feedback van andere lezers

  • Bors (mentor)
    Mooi gedicht met uitgesponnen zinnen! Niets mis mee natuurlijk, maar je kan het geheel uitermate versterken door af en toe wat te schrappen of weg te laten!

    voorbeeldje; (vrijblijvend natuurlijk) voorlaatste strofe.

    ik wil kunnen vergeten
    door je mijn diepste gevoelens te laten weten
    zodat alles in mijn hart
    de brug nooit zal vervagen

    Maar dit terzijde. Het gedicht ontroerd!

    groeten, Bors

    freke: bedankt Bors, net als mijn andere oudere gedichten, plaats ik ze eerst onbewerkt, met alle emoties van dat moment
    nadien bewerk ik de meeste
    indien ik het bij dit doe is je voorbeeld, bij deze aanvaard

    bedankt voor je reactie

    groetjes, fréke
  • Nine
    aangrijpend
    freke: bedankt voor je reactie Nine

    groetjes, fréke
  • gono
    Niks aan veranderen, verdomme, je beleeft die emoties maar één keer, de volgende keer zijn het andere emoties hé?
    Waarom moet een gedicht 10 keer herschreven worden?
    taalfouten kan ik nog inkomen, maar het is altijd van : ik zou dat zus en zo schrijven, maar zelf schrijven zo iets niet!
    freke: yesssssssssss, ik wist het dat het in jou zat, dit is héél zinvol
    gesproken se ;-)
    maar langs de andere kant waardeer ik het wel dat een andere kijk wordt gegeven, als het op een goede manier gebracht is
    de schrijver, ik in dit geval doet ermee wat hij wil

    bedankt voor je open reactie gono

    ggreetzz, fréke
  • ERWEE
    Ontroerend mooi!
    freke: bedankt voor je reactie ERWEE

    groetjes, fréke
  • Theo_Roosen
    Geweldig mooi maar ook intriest. Je neemt als het ware de lezer bij de hand en laat hem delen in je immens verdriet.
    Eén opm. Sorry hoor : Voorlaatste regel => aleen = alleen.( Typefoutje)

    Groetjes, Throke
    freke: bedankt Thro, en sorry is niet nodig hoor, een fout is een fout ;-)

    bedankt voor je reactie

    groetjes, fréke
  • Lucky
    één klein puntje, geroepen ipv geropen....
    freke: is juist Lucky, maar geropen vond ik beter klinken, maar zal er nog eens over nadenken

    bedankt voor je reactie

    groetjes, fréke
  • SabineLuypaert
    het spijt me voor je, een hele mooie tedere hommage is dit dat is zeker (enkel geropen is geroepen denk ik?)
    freke: is juist, maar geropen vond ik beter klinken toen
    het is ondertussen al verwerkt hoor, maar evenggoed bedankt voor je medeleven

    bedankt voor je reactie Sabine

    groetjes, fréke
  • zwartkopje
    Mooi en sereen zoals Ivo het al verwoordde.
    =>ik heb je gekoesterd ipv gekoestert!

    groetjes,

    zwartkopje
    freke: is aangepast, (dank)

    bedankt voor je reactie Zwartkopje

    groetjes, fréke
  • libo
    heel mooi!!!!ik bgrijp je en versta je wereld
    liefs livina
    freke: bedankt voor je reactie, livinna

    groetjes, fréke
  • ivo
    sereen en zeer ingetogen, de emotie springt uit het geheel en laat je ook niet los, mooi
    freke: bedankt voor je reactie ivo

    groetjes, fréke
  • mistral
    triest en toch mooi!
    freke: bedankt voor je reactie mistral

    groetjes, fréke
  • RolandBergeys
    Heel mooi.

    Ook wel wat spijtig dat een mentor het gedicht ontroerd met een d schrijft, sjonge, wat moet ik me bij zijn taalgevoel dan voorstellen?
    freke: eeuuuuu ikzelf ben daar ook dikwijls eens mis mee ;-)
    maar daar heb ik jou dan voor om het eruit te halen
    en inderdaad van een mentor zou je dat niet verwachten

    bedankt voor je reactie

    groetjes, fréke
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .