naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

strand

door Vansion

Het eens zo ongerepte strand
door diepe sporen overmand
tot ver voorbij de lijn van vloed
die wist.
Hoe vreemd elk merk een teken
aaneengegroeid een keten
hecht massief en onverwoestbaar
zwaar.

De branding spaart
geen mens geen uur geen woord
en woedt van wit geweld…

En toch voor goed behoed
en overheen zijn stem daar prijkt
een prent van glorie vol afwezig zijn
waarvoor de sterfelijkheid wijkt
en vriendelijk 't gelaat afwendt:
eeuwige pijn die went
in schroom en vroom

- verlegen vreugde
om het léven -.

feedback van andere lezers

• maartendeman
  een gedicht om stil van te worden. Heel rustgevend.
  Vansion: Ach. Er staat beters op deze site. Ik zette het er gewoon op als blijk van (h)erkenning voor wat ik hier nog mocht lezen. Het stamt uit een vorig leven. Dat intimistische is niet echt meer mijn ding. Ik ga voor proza. Toch bedankt.
• sabine
  diep sporen in het strand
  zullen verdwijnen als de vloed is geweest
  en het het zand weer ongerept is.
  
  mooi gedaan groet sabine
  
• geertje
  mooi sfeerbeeld....
• Punster
  Commentaar die ik kreeg bevestigde het vage gevoel dat ik had over eigen schrijfsels, en bij deze ook in dit gedicht. Je eerste twee paragrafen zijn prachtig ingegeven door je instinkt. Daarna ben je gedraineerd door dat gevoel.
  Maar! Het gedicht is nog niet af! Dus kneed de logica het verloop. Nog steeds ben je leeg dus zie je niet waar het knikt, waar de muze je glimlachend in de steek liet (ze heeft andere kunstenaars te bekoren). Nu nog de energie vinden om het allemaal weer vanuit de buik te schrijven...
  Vansion: Energie is geen probleem. Ik loop over. Ik leer geduldig en traag werken. Maar voorlopig niet meer als dichter.
• VickyLievens
  Echt super!
  Groetjes Vicky
  
• aquaangel
  hey nu vind ik per toeval je gedicht
  wie je net vandaag onder mijn gedicht
  
  zee[r] complex hebt neergeschreven
  
  toeval bestaat niet .... er van uitgaande
  dat dit op toeval berust
  
  ik heb genoten
  xx
  Vansion: tjonge ... je deed mij terugdenken aan donkere tijden ... plots ... ben nooit een klip-omzeiler geweest ... kan zeer doen ... weet jij ook hé ...
• RolandBergeys
  Tja, het ritme stokt wat, ondanks de mooie beelden. Voor mij toch.
• Lucky
  Mooi.
  
  
  en nu ik het vuurtje aangestoken heb zal ik ook gelijk het kampvuurtje laten branden en een paardendeken om je heen slaan...koffie of bonen?
  Vansion: Hey!!!!!!!!
  Ofwel is dit toeval
  Ofwel lees je stiekem mijn roman mee
  
  (Ofwel ben jij ook al een nepprofiel)
  Koffie om op te drinken; bonnen om te weken.
  En vooral een paardendeken!
  En vuur en houtblokken.