naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Hades aan Demeter

door verilan

Madame, wacht u alstublieft nog even
de broospapieren ziel van deze vrouw is
diep gezonken, ze kraakt plooiend, alternatief
en monotoon kapot. Ik weet
u ziet haar liggen, verstaat u me
niet verkeerd zoals haar dood.

Achter een bos bloemen
verbergt ze de stilte
die valt. De schone schijn is overstemd.
Geplooide doornen rinkelen
als betonnen zon
op bepoederd steen. Vanaf nu
zijn zoete herinneringen
een verleden op zich.

Huil niet madame, het leed is nog niet lang
en nog lang niet geleden.
Zinloos is het nu al troost te zoeken,
nog voor de eeuwigheid ben ik
terug op weg
naar u.