naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Achtergelaten

door roggemanj

als dauw op een blad
zinderend als zonnebrand
als luwte na de storm

ik blijf vertederd achter
ook een beetje versuft
geladen met warmte

om nooit meer terug te keren
om nooit meer te zien
om nooit meer lief te hebben

feedback van andere lezers

• ivo
  als emotie's spreken dan is het gedicht slechts in functie van spreekbuis en ik heb altijd geleerd 'schiet niet op de pianist'.
  
  Ik geniet van de spanning die je in de woorden legt, zeer mooi
  roggemanj: bedankt voor je lovende woorden
• Ghislaine
  Die laatste strofe is niet echt mijn ding. De herhaling doet afbreuk aan de kracht die dit gedicht kan krijgen.
  roggemanj: owkee....sorry omdat het jouw ding niet is (hihi)
  groetjes, johan
• sabineluypaert
  SLIKT bij de vooral laatste zin,
  dat is drastisch hoor, khopp dat ge u bepeist
  roggemanj: :-)) tis nogal "ingewikkeld" om zo te zeggen...misschien snap ik alleen wat hier staat. Bedankt voor je reactie
• aquaangel
  nooit meer
  
  ??
  
  klinkt zo definitief, triestig hoor
  xx
  roggemanj: Dit was gewoon een opwelling die ik voelde, niks meer, niks minder.
  Groetjes, Johan
• RolandBergeys
  De herhalingen versterken net het gegeven. Mooi!
  roggemanj: Bedanktvoor je reactie
  Groetjes, johan
• lichtje
  je verliet jezelf... is wat ik voel
  
  lichtje
  roggemanj: ..... ja misschien wel...
• libo
  je eigen graag zien dan heb je altijd iemand
  liefs libo
  roggemanj: Bedankt voor je fijne reactie
  Groetjes, johan
• ERWEE
  Vind 'm prima gezet!
  roggemanj: Thanks..Groetjes, johan
• emmeline
  pakkend!! heel mooi!
  X
  Emmeline
  roggemanj: Hey :-) bedankt voor je reactie