|
< terug
The old man and the sea
de gesteriliseerde gezichten zijn juist
ze beweren uw wereld gaat open
in de tuinen van het hospitaal
geen zwaarte in uw gemoed en uw handen
het gewichtigste in heel uw leven hangt
in lichte jas en schuifelende pas eindeloos te zweven
de zon herrijst zo gezond
lichte weemoed en rijm tussen de bomen
de hemel regent hij stijgt naar oude horizont
Odessa gouden medaille
kusten zonder kliffen ijs werkelijk zo groot
uw dagen zijn de tel vergeten
kadaver van mijn schip de daver
om mijn lijf toen het is nog altijd
schone emotie nageurend verband om
mijn lelijk oor zie daar de barbaren
plunderen alom
verdachte sjacheraars zijn ogen
zien ze wel
laat ze toch gaan en doen alsof
in hun bunkers van betaalde compassie STOP
rebellie een charge voor gerechtigheid
niets meer van het is op
verlepte armen glimlachen hem mee
naar binnen mijnheer het is in orde
die knappe koppen zijn u gisteren niet vergeten
de frisse lucht heeft u trouwens deugd gedaan
zij zijn juist hebben gelijk
zonet uitgevonden dat wist u toch al
wat is dat nu weer u weet
voor uw neus
hangt een huichelachtig schaapskleed
kom maar mee mijnheer verankert u
zich toch niet zo het is trouwens ok
Odessa mijn
verdrinking in uw zee
waarom niet vannacht
?
|
