naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

metamorfose

door mariebeau

En de zon
altijd weer de zon
over mijn hoofd,
over mijn benen
en daar beneden
zand
tussen mijn tenen,
golven in galop
en zee
altijd weer heen
en dan terug,
het water, het zand
ik drijf mee, laat los,
los op
in druppels, in zee
in meditteranee.

feedback van andere lezers

• erinneke
  hey, dit gedicht loopt echt als een trein. Mooi ritme, toffe klanken, flotte tekst en erg leuk
  mariebeau: bedankt!
• RolandBergeys
  Prachtig!
  mariebeau: dankjewel
• ivo
  zeer mooi - tres beau ..
  
  meer van dit hier, daar hou ik wel van
  mariebeau: hoeft niet altijd té hoogdravend te zijn, vind ik....
• jbrouns
  Dit swingt niet alleen, de inhoud is ook nog eens goed. ciao
  mariebeau: simpel kan dus ook mooi zijn, hé
• Ghislaine
  Mooi en een fijne ritme.
• remy
  mooi gedaan!
  mariebeau: dankjewel
• Lucky
  krijg al zin om mijn rugzak te pakken
• ERWEE
  Vind ik best knap!
• woody
  ...mooie mijmering... nu nog die zon hierheen krijgen ;-)
• SabineLuypaert
  vakantiestemming (smile) kwil ook nu (sad)
• pegelen
  zeer mooi
• Vansion
  ??n van je mooiste in mijn oren (tot nu toe ... ben onderaan begonnen)
  golfgewijs en met een meeslepend "altijd weer" dat weerkeert
  starten met "En" blijft bekoorlijk. Daardoor laat ik me altijd weer meenemen.
  
  "Er likt iets aan mijn tenen en aan mijn voetzolen. Het begin van vloed. Als ik geduldig en beheerst blijf liggen, komt het nader, steeds nader. Stijgt de stille overmacht van de golven langzaam langs mijn benen en mijn dijen naar omhoog. In jouw ritme. Tot je door mijn haren woelt en me overspoelt. De zon in het zenit. Schuim. Feest. Rood. Ik weet het. Jij weet het. Maar even goed weet je, weet ik dat ik niet blijf liggen. Ik verzaak aan de verzoeking. Je weet waarom. Omdat ik uiteen zou spatten in flintertjes van flitsend licht verstrooid in al je baren. Uitzinnig, wervelend, Dionysisch. Omdat mijn vreugde zich zou uitbreiden over de ganse van onverschilligheid gelooide globe. Omdat ze het zouden zien. Omdat ze er zouden deel aan hebben. Aan ons geheim. Daarom baar ik je op als baren. Telkens weer. Ik sta op en ik ga. En het wordt vloed. En eb. En vloed. Ik zwel van trots. Even rijk als berooid."
  
  (fragmentje 19. uit Clandestien ... misschien voel je de overeenkomst?)
• bragt
  graag uw metamorfose meegemaakt.