Volg ons op facebook
|
< terug
entropie
we waren
evenwijdige witte rechten
waterdampwolkjes
straalmotorstrepen
in ijle lucht getrokken
even nog de illusie
dat we amber waren
gematerialiseerd
tegen beter weten in
zelfs toen iedereen zag
hoe we uitliepen
i n e l k a a r
uiteindelijk
vervlogen en verdampt
enkel nog waarneembaar
in stilstaand licht
op bevroren netvliezen
feedback van andere lezers- ivo
zeer mooi Fenk ... een schitterende verzameling van beelden.
fenk: bedankt, ivo - Lucky
werd wel weer is tijd.....en gedurft ook gezien de titel
fenk: bedankt Lucky - Linda
Een mooie opvolging van beelden. Geeft me zo een zwevend gevoel als ik het lees... (en neen, ik zit niet aan de drugs...) ;-)
fenk: Ik wel, maar dat doet hiet niet terzake. - ERWEE
Gezocht: Knappe studente die ERWEE hierover meer uitleg kan bezorgen.
Maar anderzijds: knappe dichtshoot!
fenk: Een knappe studente is als tequila op een zomeravond, levensgevaarlijk. - SabineLuypaert
zweeft mee in vervoering (smile)
fenk: bedankt Sabine - Aramis
entropie : de natuur zoekt naar verwarring en wanorde. Die witte rechten zijn dus een dichterlijke misvatting. Herexamen !
fenk: Ha, een specialist, goed zo. De entropie manifesteert zich natuurlijk juist bij het uitlopen van de witte strepen. - RolandBergeys
Heel mooi!
fenk: Bedankt Roland - nutswritingkate
Zie het zo voor mij...
fenk: bedankt kaatje - Kapiteinsebbos
heel mooi!
fenk: bedankt kapitein - dovan
zie een lancering van een of andere
space-shuttle voor mijn ogen.... (die niet ontploft)
heel knap gedaan...
groeten
fenk: bedankt dovan - Ghislaine
Mooie beelden.
fenk: bedankt Ghislaine - lichtje
ik weet niks beter te zeggen dan dat ik het erg mooi vindt Fenk
verder zeg ik niets
MOOI
liefs
fenk: bedankt lichtje - Vansion
Sta mij toe eventjes in de marge te beschrijven, wat dit gedicht in mijn ogen zo merkwaardig maakt.
Ik lees een hoofdletterloosheid en een "we" op kop. We is een ik plus een andere persoon. Die andere kan een alter ego, een jij of een derde zijn. De blik echter distantieert zich van het werkelijke standpunt. De lijnen worden bekeken vanuit het standpunt van genaamden "iedereen", laat ik zeggen vanop de grond. Het "toen iedereen zag" maakt het tijdstip eerder als "even" beschreven als beleefde maar ondertussen voltooid verleden tijd. Het uiteindelijk is er al.
Eerst vond ik de opmerking van dovan 'die niet ontploft' vreemd. Maar die vertaalt net de merkwaardige afwezigheid van wat je zou verwachten, na zo'n irreversibel iets als een "lancering", om het kind maar een naam te geven. Geen enkel woord, geen enkele combinatie alludeert op een 'te gebeuren', op een dreiging, een doel, een gevolg, een vervolg. De wet van de entropie lijkt onverklaard zonder meer geaccepteerd als een 'what will be, will be', als een n'importe, als op voorhand al onachterhaalbaar aan de lezer cadeau gegeven.
Het laat de lezer achter met het voorrecht van netvlies te zijn en tegelijkertijd het verlangen in de wij meegenomen te zijn. Wat eigenlijk is, gezien de standpuntomkering van de auteur ... als ... uitnodiging ...(?)
fenk: Ik ging er van uit dat de meeste lezers niet echt zienn waarover het gedicht gaat, maar dat dit niet erg is. Maar als iemand zoals jij de juiste eprspectieven ontdekt, maar toch het verkeerde besluit trekt, moet dit gedicht wel onbegrijpelijk zijn. Ik heb het een nachtje ge-on-publiceerd om het eventueel te verduidelijken, maar ik heb beslist er geen jota aan te veranderen. Vooral omdat het de eerste keer is sinds mijn achttiende dat ik binnen de dertig seconden een gedicht schrijf, in 1 ruk, zonder schrappen; misschien mag men bepaalde tekenen niet negeren.
Ik heb daarentegen beslist het gedicht uit te leggen, wat normaal tegen mijn principes is wegens te belerend (je mag dan nog van geluk spreken dat je het me niet hoort vertellen en de belerende intonatie niet moet ondergaan).
De "wij" is een dualistisch meervoud. De "ontploffing" is wel degelijk aanwezig maar dan in het begin, namelijk in de kerosinemotor, en symboliseert de "gebeurtenis" of de "ander". De twee witte strepen is mijn ontdubbeling (lichaam-geest of voelen-denken of onbewust-bewust of ongeletterd-intellectueel of...). Maar eigenlijk besef ik dat voor mezelf eerder sprake is van een drievuldigheid: de toeschouwer als derde component. Ik geloof gewoonlijk onze oosterse medemens die zegt dat dualiteit een illusie is (duidelijk in het gedicht). Het moment van de vervaging van de witte strepen noem ik een bijna-leven-ervaring (misschien een betere titel, maar ik wou het thema niet onmiddellijk verklappen). Maar dit moment duurt maar even; uiteindelijk is de toeschouwer de enige constante, enkel zijn herinnering is existentieel.
Dit gedicht is trouwens geschreven naar aanleiding van een BLE.
Sorry voor de overdosis aan paplepels, maar je leek met acuut uitgehongerd. - wim_veen
een vertoning doordrongen van gezichtsbedrog
gestolde beeldflarden om traag te laten bezinken
fenk: Bedankt Wim - Emmeline
erg knap... Ik lees hem graag nog eens opnieuw! X
fenk: te veel eer, maar toch bedankt - littlefairytale
Aha, de verdwenen woorden zijn er weer. Vond ze niet meer.
Denk dat intussen al de woorden al gegeven zijn aan dit dicht. En bij zoveel deskubdig taaldoorzicht moet ik nedrig mijn hoofd buigen...
Ik hield van de symboliek waarvoor de lijnen staan, voor het ongzegde wat toch zo voelbaar is...tine
fenk: Bedankt tine. Alles goed met je? - lin
Toch een beetje jammer van de uitleg, gelukkig door mij pas gelezen nadat ik er mijn eigen interpretatie aan had gegeven, en die blijf ik gewoon handhaven! Fraai gedicht!
fenk: De uitleg was achteraf verzonnen om indruk te maken; blijf je interpretatie maar houden ;-) - erinneke
zeer beeldend en voor interpretatie vatbaar, zo mag ik het graag. Voor mij behoeft dit gedicht geen uitleg, ik zie er zonder ook wel wat in...
fenk: Inderdaad, het is zelfs perfect mogelijk om achteraf een heel andere uitleg te verzinnen dan oorspronkelijk bedoeld was. - freke
kortom een fantastisch gedicht
ggreetzz, fréke
fenk: Een compliment doet nooit zeer. Bedankt. - werner
zeer mooie beelden
fenk: Hey Werner, long time no see. Bedankt voor de reactie. - soezel
mooie beeldenpracht
graag herlezen
liefs
fenk: Bedankt soezel. - aquaangel
beelden voor mij uit een herkenbare relatie xx
fenk: Dit is een leuke fb! - dichtduvel
Prachtig! Jef
fenk: Bedankt Jef. - Francesco
Ik las dit gedicht met " we" als een pluralis majestatis.Een "wij" gedicht over de dichter en hemzelf als heteroniem. Mespuntjes weemoed en melancholie over het vluchtige van het leven.
Po?sie pure.......
Ik stel me de vraag waarom je zo bescheiden bent over jezelf
Hartelijk, Frank De Vos
fenk: Heel prettig als de lezer meer uit je gedicht haalt dan je bedoeld hebt.
Bedankt.
|
