< terug
De waslijn
Hier hang ik dan, ik ben een lijn
en wiebel zachtjes in de wind
aan beide kanten doet het pijn
omdat je daar twee knopen vindt.
Vooral wanneer ik telkens weer
die was moet torsen, wat een vracht
en al die knijpers, dat doet zeer
daar wordt nooit over nagedacht.
Water verdampt, dat weet ik wel
en zo wordt ook mijn last verlicht
maar al dat goed, dat mensenvel
belemmert mij aldoor het zicht.
Maar onvermijdelijk komt de dag
na jaren rek en krimp en harde wind
't moment waartegen niets vermag
't moment dat ik mijn breekpunt vind.
feedback van andere lezers- erinneke
super, vooral dat begin, dat cynisme in het geklaag over die knopen en knijpers vind ik zalig Joop_Eters: Aha! - RolandBergeys
Prachtig, Joop! Joop_Eters: Uw reactie maakt me sprakeloos! - anne
Knap! Je verplaatsen in een waslijn, je moet er maar op komen. Zou toch niet graag een waslijn zijn, als je dat zo leest... Grapje. Joop_Eters: Waslijnen geven weinig blijk van humor! - mistral
een prachtig gedicht als vervolg op mijn haiku van gisteren! Joop_Eters: Toch niet maar haal uw was binnen! - Emmeline
knap!! echt leuk!! x Joop_Eters: Tenzij je een waslijn bent natuurlijk! - ERWEE
Eens met erinneke - heel tof dichtwerk. Joop_Eters: Een fanclub? - SabineLuypaert
ne mens zou er medelijden van krijgen met zo 'n lijntje he, de onderliggende gedachte is ferm gevonden (weeral) Joop_Eters: Metaforen kennen geen medelijden! - ivo
idd hier krijg je medelij mee .. zeer sterk geschreven Joop_Eters: U heeft twee uur droogtijd gewonnen! - Ghislaine
Knap. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Het laatste 't moment vervangen door een ander woord. Joop_Eters: Ik kon op dat moment niets anders verzinnen. - gono
Wie wordt er hier aan 't lijntje gehouden? Joop_Eters: Iedereen die zweet!
|