writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

PULP

door aquaangel

Schrijven over pijn, niet zeuren maar een gebroken hart
laat inkt vertroebelen zinnen vereenzamen op een blank
papier. Ik wil presteren, schreeuwen over oorzaken, als
deze er al zijn. Maar elke letter die een poging waagt om
begrijpbaar over te komen verdwijnt in mijmergedachten.

Waarom zou ik nog energie steken in een opbouwend
verhaal, gedichten schrijven als alles onbegrepen tussen
vingers glijdt als een verloren tranenregen een dal van
ongesproken woorden, geen hoop, niets te verwachten?

Schrijven kan ook zingen zijn, opluchten, zuiveren waar
de breuk zich omkeert, het verhaal zijn plot nadert, een
gedichteneind niet open zal zijn. Dat inkt overgaat in sen-
suele kaligrafische vormen en waarheid passie overbrengt

 

feedback van andere lezers

  • duivelstrikje
    ik vind het eerder een stukje tekst waar natuurlijk poëzie in zit, maar de leestekens en zo zorgen ervoor dat het drie alinea's lijken in een column, begrijp je wat ik bedoel?
    Maar wat je daar schrijft op zich is, weeral, oogverblindend mooi.
    liefs, fien
    aquaangel: bedankt fientje, een zwaar stukje tekst misschien om poetisch over te komen maar het is toch echt wel een gedicht hoor ;))

    info:

    Proza is een stuk tekst dat is geschreven in de stijl van gewone spraak. Proza kan kunstig in elkaar gezet zijn, zelfs rijm en een metrum bevatten, maar zodra de vorm van de tekst tot doel wordt, is sprake van poëzie.

    Een mengvorm tussen proza en poëzie noemt men poëtisch proza of prozagedicht.

    Proza is in één woord te omschrijven als de romankunst. Wordt echter geprobeerd het begrip proza verder uit te werken, dan stuiten we toch op problemen. Met name het aangeven van de exacte grens tussen proza en poëzie is geen eenvoudige taak. Vrij algemeen is men het er over eens dat proza, in tegenstelling tot poëzie, niet gebonden is aan de regels van de versleer en geen versregels kent.
  • RolandBergeys
    -elke letter die-, niet dat-;

    -de komma na nog is overbodig.

    Een mooie, eigenlijk prozaïshe inhoud.
    aquaangel: die dacht ik al ipv dat ;)

    bedankt............
  • vladimier
    Hier en daar nog een komma'tje verplaatsen, en dan komt het wel goed.
    aquaangel: als jij nu verteld had welke komma's hahah

    ga wel weer een keer hardoplezen misschien dat't helpt xx
  • erinneke
    bijzonder zwaar om lezen, maar zoals steeds een zeer poetische woordkeuze
    aquaangel: dank, het is eens wat anders x
  • ivo
    ik proef zo weer de dubbele bodem, de weerkaatsing van wat is, maar net omgekeer is ...

    mooi hoor
    aquaangel: dat heb ik graag als je ze zo proeft
  • Mistaker
    Zwaar maar fraai, wel erg veel komma's.

    Greta xxxx
    aquaangel: ha ha das voor de rustpauzes
    xx
  • Ghislaine
    Netjes doorgewogen om neer te poten.
    aquaangel: dank je xx
  • ERWEE
    Geheel eens met erinekke.
    Vind het best knap.
    aquaangel: dank erwee
    xx
  • SabineLuypaert
    vooral de laatste strofe is een dikke hartdinges onder mijnen riem zenne
    aquaangel: dank sabine voor het lezen en sorry voor dikke hartdinges
    xx
  • miepe
    ik begrijp het volledig!
    een gevoel dat spreekt!!
    aquaangel: dank miepe dikke kuz
  • teevee
    De 2de, 3de, 5de
    en laatste komma mag weg
    dit maar omdat ik het
    in plaats van Vladimierke zeg!
    aquaangel: kijk daar heb ik wat aan iemand die
    gewoon tegen mij zegt welke komma
    er weg moet

    de vele komma's geven aan dat
    ik meer rust moet nemen, alleen niet
    op papier maar in het dagelijkse leven
  • Lucky
    mooi.
    aquaangel: dank u
  • springie
    zoals bijna elke keer sta ik versteld....
    knap aqua! x
    aquaangel: dan aqua versteld door spring in veld ;)
  • andante
    Mag helemaal aan het slot een vraagteken krijgen, vind ik, net als in de vorige strofe. Dan blijft de vraag ook meer een vraag en als zodanig in gedachten echoën..
    Wel wat neerslachtig qua inhoud, eerder therapeutisch schrijfsel, weinig bocht of omslag in je verhaal. Mij ook eerder verhaal dan gedicht, trouwens. En, moet me van het hart; als het echt voelt zoals het hier staat, had het hier eigenlijk niet moeten staan.
    aquaangel: bedankt adante voor het
    vraagteken zal ik denken x
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .