< terug
sprookjeslied
soms walg ik van het kraken
van sporen van
een nabij verleden dat
eigenlijk vergeten was
dan loop je weer door die groeve
van een haperende plaat
het wijsje verdooft je
als een chronische kwaal die tijdsbesef
met tranende verhalen vult
die je liever doorspoelt
maar de brok die ze kikker noemen
hangt gekust vast aan die blonde lokken
die uitgeworpen een geur nalaten
de herinnering van samen zijn
morgen zit gekroond verlangen
wenend op de troon
feedback van andere lezers- feniks
Laat zich niet makkelijk lezen, maar je slot vind ik geweldig! eisenik: thnx =) niet makkelijk lezen door ritmestoornissen of door betekenissprongen? - erinneke
het leest moeilijk omdat het eenopeenstapelingen van mooie woordcombinaties is, soms ten koste van inhoud; het hoeft voor mij niet simplistisch te zijn, maar als je mooie woorden of uitdrukkingen te zwaar laat wegen, gaat elke diepere inhoud van je gedicht een beetje verloren eisenik: oei da snap ik precies ni =) dus hoe meer je erin steekt hoe minder eruit komt als het ware ? ik vidn betekenisversplintering heel leuk om mee te werken en ik pretendeer ook niet meteen een éénduidge laat staan " diepe " boodschap ;-) bedankt voor het lezen - SabineLuypaert
een eenzaam sprookje lees ik, verleden is een heikel iets om in te blijven dwalen eisenik: idd =) - libo
ik voel eenzaamheid in een sprookje
knuf libo eisenik: thnx - innerchild
Ik kan hierin verdwalen ... top dus ! eisenik: thnx =) - andante
wisseling van 'ik' naar 'je' vind ik wat jammer, beetje gemiste kans. Laatste twee strofen zijn heerlijk!
(Lang geleden dat ik weer iets van je las, ik loop nog even door je lijstje!) eisenik: doen we dat niet altijd ?? soms eet ik een hamburger, dna kom je die tent binnen staat er daar zon twaalf jaar nest met haar bakkes vol bubblegum ... ; das toch een typische retorische truk niet? - ivo
niet alleen dwalen, ook verdwalen, en dat vind ik leuk, omdat de beelden zo rijk zijn, ik kan er uren mee verder .. eisenik: thnx =) tzijn beelden die in veel teksten van dezelfde tidj terugkomen, een beetje archetypische dingen voor me toen zoasl alle sprookjes en mythen en muziek dat nu nog wel steeds een beetje zijn denk ik... - lin
Mooi gedicht. Een sfeer uit het verleden, dat liever gesluierd verdwijnt.. Niks geen te moeilijke woorden hoor. Misschien in de eerste regel "ik" vervangen door "je"?
Het is wel:
het wijsje verdoofT je
eisenik: juist ja :) - Lucky
mooi..de bgin zin in de 2e strofe spreekt me wel aan... eisenik: =) - Emmeline
Heel beeldrijk ;)... Knap geschreven!!
Blijft boeien en idd wel om in te verdwalen ;) (altijd es leuk éh)
Groetjes! eisenik: thnx :)
|