< terug
De strijder moegestreden
de droom kleurt rood
tot diepverlangend hunkeren
het zwaard voor eeuwig
te mogen bergen
het scherp van de snede
is uitgeblust en roestig
als het hoofd van de strijder
eens trots geheven
doch thans
nog enkel neergebogen
de rust van de krijger
het hart dat enkel nog
in schijn bestaat
de wil niet langer levend
de strijder moegestreden
© Eric
Nota:
de aanleiding tot dit gedicht vind je hier :
http://www.triskelle.eu/siamsa/preview.php?base=giantscauseway&val=1024x768
feedback van andere lezers- ivo
ik vind dit zo prachtig Eric dat ik verbaasd je gedichten lees.
klasse dat ik niet eens kan benoemen eric: Héérlijk om lezen, zo'n compliment. Dankjewel! - RolandBergeys
heel knap! eric: Bedankt, Roland! - Emmeline
Schitterend... ook ik blijf verbaasd achter...
Werkelijk knap, heel knap!!
X eric: Heel erg blij met je reactie, Emmeline. Bedankt! - muis
Nederig buig ik het hoofd voor U.
Prachtig en subtiel neergezet.
Groetjes eric: Dank "U" wel, Mady! - Ghislaine
Uitstekend + uitstekend. eric: Dubbel leuke reactie - dank je! - SabineLuypaert
ik zucht mee met ivo en buig met muis (smile)- eric: In feite zijn die beelden zó mooi, dat het gedicht haast als vanzelf komt... Een bron van inspiratie...
Dank om te komen lezen, Sabine! - erinneke
knap eric: Dankjewel! - Lucky
mooi. eric: Dank, Lucky! - fille_de_toi
met verstomming geslagen,
briljant
fille eric: Was ook mijn reactie toen ik het beeld zag. Dank voor je reactie, Fille!
|