writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De dichter sterft ...

door Aramis

met doorleefde mime en edele geste
besloot hij deemoedig zijn generale
en bereidde zich, zoals 't hem kenschetste,
geconcentreerd op de finale

zijn timbre verstierf in het applaus
dat telkens zijn muze placht te danken
en verliet 't publiek, hijgend als Claus,
over krakende podiumplanken

de spots doofden zich in 't neervallend doek
waaruit men de spreker had verwacht
zijn bundel bleef stil op de cathederhoek
maar de dichter verzwond in de nacht

 

feedback van andere lezers

  • soezel
    meesterlijk! erg goed
    met een klein vleugje humor :)

    liefs
    Aramis: goede perceptie ;)
  • ivo
    een zeer stijlvol gedicht dat met een soort van egar is geschreven waarbij het hoogdravende (wat mij betreft) mooi werd getekend en tegelijkertijd ook het vergetende nadien mooi in uitkomt
    Aramis: goed gelezen !
  • erinneke
    Dag Aramis, dit gedicht heb ik met veel plezier gelezen. Ik hou wel van de plechtstatigheid die ik erin terugvund, de enigszins zwarte humor en het timbre van de klanken en het ritme. Zo wil ik er nog lezen :)
    Aramis: het leven zoals het is, humor en serieux. Dankuwel
  • louisaatje
    wel, ik moest idd denken aan de laatste keer dat ik Claus op een podium gezien heb :-(
    knap gedicht, zie ook Erinneke
    Aramis: de klaagzang van Claus zit er ook wat , ja ..
  • miepe
    het statige staat in dit gedicht majestueus

    mooi natuurlijk alweder!
    Aramis: zo hoort het bij een stervende dichter ... Dankuwel
  • mistral
    dit is een edel gedicht aramis! na het applaus ging de dichter leeg weer naar de eenzaamheid, zo zie ik het toch
    Aramis: zo kan je het inderdad zien. Eigenlijk schreef ik het gedicht n.a.v. het overlijden van een bevriend dichter ...
  • Hoeselaar
    In elke dichter steekt een eenzame woordenwolf
    Aramis: ook weer juist ...
  • anne
    Wat een afscheid, de dichter die dan stil heengaat in de nacht. Hopelijk brengt de nacht hem rust. Het pakt me, lieve groet.
    Aramis: en zijn dichtbundel bleef achter voor het nageslacht ...
  • innerchild
    Ik proef een eenzaamheid in dit gedicht. Ik krijg het er zowaar koud van (en dan nog wel met dit warme weer !)
    Ik kan de sfeer niet 100% plaatsen ... al komt de geur van een oude schouwburg toch wel even in mijn gedachten op.
    Veel bla, bla, bla van mij ... eigenlijk gewoon maar om te zeggen dat dit gedicht me toch wel veel doet.

    Zo, ik heb gezegd ! ;-)
    Aramis: het gedicht werd geschreven naar aanleiding van de dood van een wat oudere bevriende dichter, die regelmatig voordroeg op de planken ... Nu ongeveer een jaar geleden overleden.
  • SabineLuypaert
    is ie niet meer??????? BLIJT
    gelukkig schreef he hé (smile) wie schrijft die blijft en zo (ja, ik weet het cliché en al)
    Aramis: jij weet toch wel over wie het hier ging hŽ ...
  • Green_eyes
    En het doek viel neder... goh, misschien kom je 'm weer tegen in een ander gedicht, mooi hoor.
    x!
    Aramis: zo is dat. Het doek viel letterlijk en figuurlijk !
  • RolandBergeys
    Heel mooi gedicht.
    Aramis: dankuwel Roland
  • Lucky
    gezien de fb hier een mooi eerbetoon...ik haal het er nu uit gezien je reacties......
    Aramis: dankuwel
  • Ghislaine
    Uitstekend + uitstekend.
    Aramis: dankuwel ghislaine
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .