|
< terug
Later
Verscheurend komt met het
verstrijken van de tijd
het gras weer recht,
richten madeliefjes zich op
en zingen vogels over tijden
zoals de mijne verloren
Ik drijf mijn vinger door
haar grijs haar,
heb haar als de lente lief.
feedback van andere lezers- dichtduvel
Heel mooi, dit raakt me, Jef
stormvonk: Graag gedaan - SabineLuypaert
de tederheid sprankelt hier (smile) prachtig
stormvonk: Dank je - RolandBergeys
Jawel, heel mooi!
stormvonk: Dank je
groet - ivo
dit is mooi
stormvonk: Dank je - erinneke
heel teder en integer, ik kan de emotie bijna proeven
stormvonk: Dank je wel, groet - Mistaker
Prachtig Vonk, erg mooie eindzin ook!
Groet,
Greta
stormvonk: Dank je,
groet Storm - littlefairytale
Woorden die klinken als fijn kristal. Broos en tegelijk zo mooi.
tine
stormvonk: Dank je Tine,
groet en liefs - springie
zoooooooooooooooooooooooooo mooi en lief!!!
stormvonk: *Storm is uit zijn doen* - Lucky
mooi...een rustige stormvonk waait over
stormvonk: De origamiplooier in mij :) - grietepiet
Mooi gedicht !
Groetjes
stormvonk: Dank je,
groet - larien
Ik heb het nu al een paar keer herlezen en ben er nog altijd niet uit op welke manier ik dit gedicht precies moet interpreteren om het beste gevoel eruit te halen. Die verscheurend waarmee je begint zet me meermaals tot nadenken aan en plaatste me dan ook elke keer in een andere stemming. Iets wat ik in gedichten zeer zeker kan apprecieren.
Enerzijds draagt dit gedicht een heel pril, lenteachtig gevoel. Anderzijds gooi je me in een pijnlijk gevoel. Maar dan positief pijnlijk, snap je... alsof 'haar' zo liefhebt dat het pijn doet :)
Nice work! Ci
stormvonk: Dank je, leuk dat je het begrijpt. Ik had een man in gedachten die buiten de lente ziet opkomen terwijl hij in de winter van zijn bestaan is...
idd niet erg vrolijk maar een facet van ons bestaan, hij houdt van zijn vrouw ook al is ze grijs en aan het aftakelen. Samen kunnen ze nog even van elkaar genieten,....
|
