writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Annick (verdwenen in de nacht)

door anne

Velden gevuld met groen gras
lijken plots te verdorren
overgoten
door zo'n groot gemis
valt niets nog te genieten.
Slapeloze nachten
troostende telefoongesprekken
die trachten
in woorden te vatten
wat niet te vatten valt.

Kind nog
jonge vrouw ook al
zomaar verdwenen
terwijl je lachtte naar het leven
vol zelfvertrouwen
en
onbezorgd.

Nu lijkt de stilte
onhoudbaar.
Je werd weggeplukt
gerukt
genomen.
Wie zal het zeggen?

Vertel nu eindelijk wat is gebeurd.

Wie achterblijft met
zulk gemis
doorzwemt de heetste hel
stokademt en
zit knel
in een kluwen van
ontelbaar leed.

Vergeet toch nooit
wat dit wel is.
Een kind verdwenen
in een sterrennacht
in volle pracht
haar leven.

Wie zegt nu eindelijk wat is gebeurd?

Toe
stop dit lijden toch
slapeloze nachten
ouders die smachten.
Als een steen aan hun voeten
slepen ze zich voort
wachtend op
een
verlossend
woord.



 

feedback van andere lezers

  • miepe
    lachte (??n t)

    ja het vreselijke gevoel komt over, Anne
    anne: Aiai, mijn grammatica laat me soms in de steek. Dank voor correctie. vreselijk h?, je moet het maar meemaken. Daarom, dit even gepend. Dank voor je reactie.
  • Ivan_Grud
    een verschrikking, moge het ons bespaart blijven , vr/gr Ivan
    anne: Ja, toch erg dat zoiets kan gebeuren en zoveel leed dat dit met zich meebrengt. Groet.
  • ivo
    ik had m'n reeks over de ochtenden nog willen onderbreken voor een gedicht hierover, het ligt in m'n achterhoofd al klaar ..
    maar ik vond dat ik eerst moest afmaken met wat ik begonnen was ..

    zeer aangrijpend en zeer mooi geschreven ...
    anne: Dank je Ivo. Ja, schrijf eerst maar verder aan de ochtenden; heb er al van genoten. Maak jij ook een versie over dit gebeuren? Ben benieuwd, je kan er over blijven schrijven alleen lost het niet de tragedie op. Misschien alleen een manier om ermee om te gaan , om je onbegrip te uiten over zoiets vreselijks. Groet.
  • werner
    mooi

    anne: Dank je Werner.
  • soezel
    heftig deze....maar heel erg goed

    liefs
    anne: Misschien klinkt het onbegrip erdoorheen en vind je het daarom heftig. Zoiets kan me opstandig maken zie je. Dank voor je feed-back.
  • aquaangel
    triest ja xx
    anne: Zeg dat wel. Dank om door te nemen.
  • SabineLuypaert
    brrr
    anne: Ja, om van te rillen. Je moet het maar meemaken. Gegroet.
  • muis
    Triest is nog te magertjes uitgedrukt, het is wanhopig en mijn oren spitsen zich als het nieuws op de radio bezig is. Ik hoop dat ze gevonden wordt, levend en wel, dat wens ik de ouders toe

    anne: Wel Muis, heb net vanmorgen het nieuws gehoord en ... ze is vermoord teruggevonden. Nu weten de ouders iets maar wat verschrikkelijk toch h?. Kinderen zullen altijd kwetsbaar blijven. Toch een fijne, zon van de partij-dag toegewenst!
  • louisaatje
    emotie mooi vormgegeven. Zou 'vatten' niet herhalen, als met een steen/met een steen, 'ontelbaar' leed?
    anne: Dank je voor de tips. Ik probeer het eens te herschrijven met wat je me zegt. Fijne dag.
  • blauw
    Die eerste nacht zonder kind thuis moet een verschrikking zijn.
    En wat kunnen wij daar aan doen, hier staan we allemaal machteloos.
    Grtn
    anne: Ja inderdaad, vreselijk dat wachten en niets weten. Nu weten ze iets maar wat, vermoord. In een plasticzak, net alsof de mens herleid wordt tot en stuk beefsteak (sorry dat ik het zo cru stel) Misschien kikt de moordenaar daar net op?? Dank voor je reactie.
  • Hoeselaar
    Vreselijk dit gevoel van onmacht
    anne: Ja, inderdaad. Je zou vanalles willen doen maar uiteindelijk kan je alleen maar bang afwachten. En nu, vermoord. k'Zal dan toch maar een kaars aansteken; wat steun vanop afstand, gesymboliseerd via een kaars. Wat kan een mens meer doen? Dank voor het lezen en groet.
  • dovan
    onmacht
    brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
    knap
    anne: Dank je Dovan. Misschien schrijf ik een vervolg nu gezien vanuit het oogpunt van de moordenaar. Niet voor gevoelige zieltjes maar t'proberen waard. Wat een zotte mensen lopen er toch rond h?. Gegroet.
  • libo
    heel erg ik voel de onmacht
    liefs libo
    anne: Dank je libo. Onmacht is inderdaad het ergste gevoel vrees ik. Iets willen doen maar alleen maar bang kunnen afwachten. En nu het verdict: vermoord teruggevonden. Brand je mee een kaars als steun of vind je dit maar niks? Ik doe het in ieder geval, een beetje steun vanop afstand, wat kan je meer doen?? Lieve groet en toch een fijne dag ook.
  • narundi
    ik zou het niet overleven moest ??n van mijn drie zomaar spoorloos zouden verdwijnen
    prachtig weegegeven
    anne: Ja, als je zelf kinderen hebt of ermee in aanraking komt, beeld je je vanalles in. Ik zou het ook heel moeilijk hebben maar mensen zijn verschrikkelijk sterk soms. Laten we ze maar veel sterkte toewensen. Lieve groet en toch een fijne dag.
  • Lucky
    geen woorden...
    anne: Als jij het zegt,dank Lucky.
  • Thomas
    en niets dat je kunt doen... je zet het prachtig neer en ontroerde me diep!
    anne: Dank je, Thomas. t'Is ook een apkkend gebeuren, hopelijk kunnen ze de dader spoedig vinden. Groet.
  • KapiteinSeBBos
    heel triestig!

    xxx
    anne: Ja, eindelijk kennen ze de dader, een seriemoordenaar blijkt nu, Ronald Janssen, vast al van gehoord. En zeggen dat het hier vlakbij ons is gebeurd, dan moet je je kinderen nog wat vrijheid gunnen maar je denkt toch na af en toe.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .