naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Nachtelijke sluierszijde

door verilan

nu gaan haar sterren schuilen
naar waar geen wind nog fluit
is men al lang vergeten
dat zij haar lippen
smakkend tuit


grauw schijnt zij ons toe, de nacht
een geruste legende, zij hoort
spinnen trippelen boven op
dorpskerkhoven een poppenkast
die siddert door haar lendenen
ze smacht
gesmoord


hun weke schaduw
is een zacht betasten
van weggezonken
licht