|
< terug
"OPLUCHTING" door Marcel Elisen
onbewust emotionele processen
roepen andere mensen bij je op
het zet vaak onbedoeld je hele wereld op zijn kop
misschien raak je verward, bent zelfs soms bang
opeens zijn vaak geeikte dingen niet meer van belang
vraag jezelf af, wat heb ik eigenlijk nodig
ben eerlijk tegen je ik
het maakt advies vaak overbodig
spreek gewoon uit dat wat je echt nodig hebt
dat is de manier waarop je ruimte schept.
feedback van andere lezers- ivo
een leuke boodschap in een gedicht, maar qua inhoud toch enkele opmerkingen, enkel uitspreken wat je echt nodig hebt is wel heel erg ik gebonden. De mens kan maar mens zijn als een andere mens hem als mens ziet ... de mens leeft in een gemeenschap en ik geloof dat het belang van de gemeenschap (hoe klein of hoe groot ook) primeert boven het eigen 'ik'. Uiteraard is 'ik' belangrijk, maar dan wel in functie van het geheel ...
En die 'ik' moet een gezond zelfbeeld hebben en moet zischzelf ook belangrijkvinden, maar zijn verbondenheid is op zijn minst even belangrijk, want zodra er geen andere mensen meer zijn om de mens te erkennen als mens, dan bestaat de mens niet meer.
Dus het eigen bestaan enkel mogelijk als er ook andere mensen mogen bestaan?
Elisen: Daar heb je gelijk in ivo...maar is vanuit mezelf bezien. Het zal niet voor iedereen opgaan... - SabineLuypaert
na ivo durf ik haast niet meer ;), maar je hebt gelijk, soms kom je door een reactie of een gedicht of een opmerking van iemand ineens in heel anderen sfeer waarin je tot net daarvoor vertoefde, kan soms schrikken zijn
Elisen: Dank je Sabine... - Lucky
Ivo is zolang aan het woord dat je het wel gaat lezen ...
Elisen: Hahahahaha....
|
