naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ontspoord

door Vlinderman

en ze sporen verder
de mensen, de wensen
zonder horizonten,
er is geen eindstation in zicht
slechts een koker vol sporen
waar gewacht dient te worden

de mensen en verder hun wensen
talloze hokjes vol dromen
en of ze ooit uit zullen komen
wordt niet over gesproken

een mens, een mens, een mens
een trein, en af en toe
een vreemde lach, daar
waar die niet werd verwacht
als plots iemand, die iemand bedacht
met een ongerijmde daad
de wereld, die daar ineens staat

en dan verder sporen
bij de naamloze meute horen

(aftellen, nog even dan
zijn we thuis)

ik heb goedendag gezegd
zomaar, aan jou

feedback van andere lezers

• erinneke
  doet me denken aan mijn treindagen
  Vlinderman: Waren die ook zo oorverdovend in stilte gehuld, met slechts kedeng en gedenk? Jij jij en ik ik, laat ons toch? Op die ene na dan, die het er ook niet zo op begropen had...
• simon_stevens
  het gedicht spreekt voor zich, en vol waarheid knik ik op en neer, terwijl de beelden mij voor de ogen staan... een enkele goedendag maakt al een wereld van verschil, en wie is de mens achter de mens tussen de mensen. Mensen in stilte, vol wensen, en... ja, in stilte.
  Hier en daar eentje die die stilte verstoren durft, en dan krijgt die alle blikken op zich gericht. Dan ben je gek, want je bent niet meer naamloos al kennen ze je naam niet.
  Maar je maakte het verschil in de meute.
  Het doet me denken aan een gedicht dat ik ooit schreef met Amanda, een bijzondere vrouw en schrijfster, over een vreemdeling zijn in de massa.
  Niet meteen ??n van je betere maar toch wederom graag gelezen.
  Ben meer gewend om je dubbelzinnigheden te ontrafelen :)
  Beste groeten, Mijnheer met de gekleurde vleugels
  Steven
  Vlinderman: Ik vermoed dat je met Amanda de dichteres annex zoveel Amanda Visch bedoelt en word gelijk nieuwsgierig naar dat dubbeldicht van jullie. Wil je het me mailen (frans_vlinderman@vlinderman.be) ?
  En ik bemerk ook jouw maatschappelijke betrokkenheid alweer, ook ben ik hier niet zo dubbelgelaagd tewerk gegaan ;) Bedankt voor je fijne en bijzonder uitgebreide reactie, het doet me verder schrijven en dichten, Steven;
• SabineLuypaert
  o wat een menselijkheid spreekt hieruit, daar warm ik me nog eens aan en nog eens en nog eens, voor die warmte en en die lach ineens daar, niet voor het ontsporen he
  Vlinderman: Nee, S'luke, de lach doet ontsporen, allez, dat hoop ik toch ;)
• Innerchild
  
  Ik lees en herlees en slurp je woorden gulzig op ! Wat een warmte en tegelijkertijd het gevoel van verdomde eenzaamheid tussen een massa mensen. E?n anonieme glimlach ... ??n glimp van een onbekend gezicht ... het kan je hele wezen zomaar verwarmen.
  Knap, Vlinderman !
  Vlinderman: Meer is er niet nodig, Innerchild, slechts dat ene, die ?ne, die het verschil wil en kan en vooral durft maken...
• abjento
  De regeltjes over het thuiskomen hoeven voor mijn part niet, edoch: staande ovatie!
  Vlinderman: Bedoel je die regeltjes die ik ondertussen tussen haakjes geplaatst heb? Want die kunnen inderdaad weg (mail er me gerust over op frans_vlinderman@vlinderman.be )
• vladimier
  Intrigerend & hedendaags schrijfseltje.
  Visualistisch geschreven, sterk in zijn emotie.
  
  Vlinderman: Vladimier m?t woorden, de mijne dreigen erbij te stokken ;) En dan met een reeksje complimenten ook nog, mijn dag kan niet meer stuk (die van morgen ook al niet meer)
• libo
  graag gelezen en mooi!
  liefs libo
  
• bragt
  Een vreemde lach of daad, doorbreekt de lethargie van het kadansvolle en tunnelzichtige inslaapwiegende sporen. Voor eventjes toch. Sfeervol ontspoord.
  Vlinderman: Het overvalt me wel vaker, als ik ergens van een gezellig samenzijn terugkeer, dat ik die lethargie letterlijk met een sloophamer te lijf wil gaan. Aangezien dat niet zomaar kan, schrijf ik er dan wat over. In dit geval was ik op weg terug van Passa Porta een tijd terug naar Antwerpen en had ik effectief een leuke babbel onderweg... Fijn dat je het sfeervol gebracht vindt, Bragt.
• Lucky
  vreemd of niet maar na 2, 3x lezen moest ik aan 1984 denken van George Orwell ...
  
  
  (ja en Kafka ben ik ook een liefhebber van ...)
  Vlinderman: De vergelijking met Orwell zal ik niet doorstaan, maar het feit dat die vergelijking zich laat oproepen... Nederig edoch bijzonder fier groet ik je, Lucky