naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Nevelbrak

door stormvonk

De lucht kraakt open tot een oord,
zacht bevloeit de nevel het land.


Mijn camouflage is vaal,
verloor te veel zijn kleur.
Nu ligt het hier verborgen
langzaam weggefilterd.


De wolken breken tot vocht,
zacht vloeit kracht door mij.
Morgen zal mijn hoofd zich rechten
om nog één blik van jou te zien.

feedback van andere lezers

• ivo
  weemoedig mooi
  stormvonk: Dank je
• muis
  Weemoedig, maar het heeft iets hoopvol
  knap stormvonk
  groetjes
  stormvonk: Dank je, in de verte ligt de hoop
• SabineLuypaert
  zucht en smelt met een traan
  stormvonk: Niet teveel smelten h
• gono
  Ooit schrijf je het ultieme gedicht!
  stormvonk: Hopelijk snel h? :)
• Mistaker
  Eens met Muis.
  
  Groet,
  Greta
  stormvonk: Dank je
  groet
• miepe
  de wederopstanding van de hoop!
  stormvonk: Op een hoop-je van hier tadadada drink ik bier
• andante
  .. als in een film- tikkeltje dramatisch maar blijft wel overeind
  
  Mijn camouflage is vaal,
  verloor te veel zijn kleur. > mij iets te 'open deur'
  
  
  stormvonk: Alala la dramatique c'est mon style hein... :)
• Lucky
  mooi.
  stormvonk: Dank je
• larien
  Nog maar eens eentje willekeurig uitgepikt met een zeer aantrekkelijke titel.
  
  'De lucht kraakt open tot een oord' wat een pracht van een openingzin! Je gooit mij als lezer meteen in een soort van utopische sfeer daarmee.
  
  Zo spijtig dat je die sfeer in de daarop volgende zin niet kan vasthouden. ( ik zit maar te denken om een sugesstie te doen om die 'zacht bevloeit) aan te passen, maar kan niet direct op iets opkomen, misschien later, als ik dan even mag mailen?)
  
  de rest van je gedicht raakt op alle vlakken ;)
  Ci
  stormvonk: Mail me maar, als ik het terug lees stoort de zacht bevloeit me ook eigenlijk. Bedankt