< terug
straatstenen
ik ben gestopt naar mensen te kijken
ze legen hun blikken op de straatstenen
slaan hard hun ogen neer
als gesloten ramen
waaien legt haar armen niet om glas
en geeft geen stem aan sloten
ik heb mijn adem doof geblazen
zij hebben gekromde tenen
van het buigen naar de grond
uit cirkels breken laat sporen na
ik wil kunnen reiken
afdrukken schetsen
zonder randen die snijden
zodat ik kan oplossen
in zachtere huid
feedback van andere lezers- eisenik
"in de tijd dat ik nog geloofde dat het geluk hier geplaveid lag op de straten" Bursselmans eomaya: "R?ver, c?est le bonheur ; attendre, c?est la vie." Victor Hugo - Emmeline
Dit vind ik prachtig!! Echt mooi!!
Die tweede strofe is knap!
Xx eomaya: Wauw, dank je! Ben wel aan het twijfelen of ik de derde strofe er niet beter uit zou gooien. :) - stormvonk
mss beter -op straatstenen
-slaan hard ogen neer
-geeft geen stem
verder; mooi, anders, waar, goed eomaya: Dankje. Ik zal zeker eens nadenken over je suggesties. Er moet zeker nog wat gesleuteld worden aan dit gedicht. - SabineLuypaert
en het woord waaien blijft me wel raar overkomen in die regel eomaya: Tja, dat komt ervan als je van een werkwoord een zelfstandig naamwoord maakt zeker? :)
|