naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Genua's terras

door remy

Haar opslag deed me smelten als was.
ogen, vochtig groen en helder als kristal.
't was in Genua,
op een proper, klein terras.

Of ik iets wilde drinken.
Witte wijn graag, maar wel droog.
Even keek ze om,
in haar blik kon ik verdrinken.

Op de menukaart stond beschreven;
Diverse zaligheden uit de zee,
gevangen met de hengel, zo op uw bord.
In boter gebakken en jus erbij gegeven.

Het brood was vers gebakken,
zeevruchten waren zilt en geurig.
Met handen vol kwam ze op me toe,
dwepend, lopend op hoge hakken.

Ze bleef maar lachen, bleef maar lopen.
Niets was haar te veel.
Druk was ze met al die gasten, beneveld,
niet door wijn, maar door haar ogen.

feedback van andere lezers

• anne
  Groene ogen, persoonlijk ook mijn lievelingskleur. Moet mooi zijn in zo'n zonovergoten mooie stad. Heel sfeervol en beeldend gebracht.
  remy: Veel dank voor het lezen.
• SabineLuypaert
  echt groen??? smelt zeg, kant geode geloven dat ge uwe spreekwoordelijke kluts kwijt waart ;))
  misschien een alternatiefje voor het tweede gebakken brood?
  remy: Je hebt volledig gelijk, is aangepast. Thx
• simon_stevens
  prachtig verhalend dicht.
  mooi vertaald naar ons toe, dat ene moment in je leven.
  Groeten
  remy: Vriendelijk dank voor het lezen!
• Lucky
  eh ... mag ik het adres van die eettent ...
  remy: Het is me even ontschoten, kom er later op terug. Thx!
• werner
  mooi, uit welk bord heb je uiteindelijk gegeten?
  remy: Uit haar hand. \thx
• erinneke
  aantrekkelijk gedicht dat smaakt naar meer
  remy: Veel dank voor het lezen!