naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Moest je eens weten

door roggemanj

Hoe je mijn hart voor altijd geraakt hebt
Hoe ik doelloos rondloop en die leegte voel

Ik zoek en vind niet
Dit wordt waarschijnlijk mijn ondergang

Bijna hoor je mijn innerlijk om je schreeuwen
Gesmoord door mijn warme lijf

Al was het maar je hand die ik heel even kon aanraken
Al was het maar het bewegen van je lippen dat ik even kon zien

Ik zou genezen zijn ik weet het zeker
Lang kan ik deze marteling niet meer verdragen

feedback van andere lezers

• SabineLuypaert
  misschiend het tweede hart door 'innerlijk' en de 'je' voor schreeuwen in jou?
  ook al zo een vereenzaamd gevoel ontwaar ik na lezing van dit gedicht (er zal toch niets in de lucht hangen zeker ;))
  roggemanj: Onweer hangt er in de lucht heb ik de indruk hier ( in Aalst ) enne...kgeraak niet uit je verbetering van dit gedicht :-))
• muis
  idd, eenzaamheid:) De tijd van het jaar brengt het ook een beetje mee. Vakantieperiode, terrasjes vol koppels (zit daar maar eens alleen te koekeloeren) en ga zo maar verder.
  Gevoelig neergepend
  groetjes
  roggemanj: En ik heb hier zitten "koekeloeren" naar je reactie :-)) Bedankt voor je reactie
• libo
  gevoelig verwoord het alleen zijn, morgen is een nieuwe dag
  liefs libo
  roggemanj: Bedankt voor je lieve reactie. Groetjes, Johan
• lichtje
  de marteling is voelbaar in je gedicht, de pijn is heel voelbaar
  roggemanj: Bedankt voor je reactie Lichtje
• Lucky
  is vervelend ... maar niet op zoek gaan het komt weer vanzelf ...
  roggemanj: Bedankt voor je reactie