Volg ons op facebook
|
< terug
gezin
moeder
gebaard door de koorts, het geschater van haar schoot
gezoogd door de stuwende klier, de vetarme melk
gewiegd door jouw volle armen, een schommelboot
droeg je me naar de zolderkamer, de lippen van jouw kelk
vouwen om mijn ranzig, donzig kleed dat je inzeept
waarna je me zalft en zoent, omzwachteld en zegent
waarna je me over de rafelrand van de sluimer sleept
dan proef ik het gebed opdat het nooit scherven regent
over de golfplaten daken van de droom, opdat ik schuilen kan
in de bunker, in de kelder, in de hunker van een heldere slaap
blaat het blije lied dat sust, geef me rust, breng me in de ban
kniel niet maar hef je kin en lees de wet van mijn bed
het bespottelijke altaar waarin ik me wentel en nestel
weet dat vader straks de kijkkast, die stofzuiger uitzet
vader
ik hoor hoe hij knokt, zijn stem stokt tot in mijn slaapkamer
boven tabellen vol procenten en cijfers weifelt zijn pen
hij broedt op de knoop van een erfenis, iets dat ik niet ken
hij ontwortelt de bezwaren van klanten met de sloophamer
in zijn bijbel zoekt hij de ongerepte tuin uit een verleden
dat begon met de scheet van god, een kolk, een darmgaswolk
die oploste waarna Adam snoof aan de belofte van zijn heden
zijn Eden, tot hij beet in de blos, in het verraad, in de dolk
die school in het klokhuis, in het lemmet dat smaakt naar verraad
maar vader wil niet zwerven door de stinkende kerkers van de dood
de schimmelkaas die vlokt tussen de gespleten hoef van het kwaad
de bok die met een kromme, plotse sprong vooruit stuift
maar vader verkavelt de klei, het zand waarin ik later woon
wij - kraai en duif - pikken door de tralies van dezelfde ruif
feedback van andere lezers- louisaatje
deze gedichten hebben echt wel potentie, maar in hun huidige vorm vind ik ze niet volmaakt. Ik zou ze ook apart insturen, dat maakt de beoordeling gemakkelijker. In het eerste gedicht vind ik de 'waarna' regels nogal saai door de herhaling ervan. Sommige beelden (de schommelboot...) vind ik geweldig, bij het 'geschater' kan ik me dan weer niets voorstellen
wim_veen: Op ??n punt geef ik je gelijk.
Het geschater slaat achteraf gezien inderdaad nergens op.
Maar dat de herhaling van "waarna" (2*) deze regels saai zou maken vind ik als kritiek niet helemaal onderbouwd. Herhaling vind je overal in gedichten. Het wemelt in de po?zie van de herhalingen. Dat je daarover kan struikelen kan ik begrijpen, dat die ene herhaling die regels saai zou maken, vind ik eerder ongeloofwaardig.
Maar....en dit vind ik het belangrijkste. Je komt uit voor jouw mening. Daarvoor alleen al geef ik applaus. Want als er iets is dat ik kan aanmoedigen is het wel eerlijke feedback.
Thx - muis
De laatste zin van "moeder" spreekt me niet zo aan in het geheel van die laatste strofe. De kijkkast en stofzuiger doen me niet zo veel, maar het kan aan mezelf liggen.
Dit zijn het soort gedichten die ik enorm graag lees. Ik weet dat om zulks neer te pennen en mooi te gieten in een mal, enorm veel werk aan is.
De klanken doen het in dit gedicht. Moeder die sust en beschermt. Vader, hard, macht.
De scheet van God, prachtig gevonden:)
De vader zijn stem stokt, hij knokt
Ontwortelt de bezwaren..
Naar mijn aanvoelen is het goed dat je deze twee tesamen gepost hebt. Het gaat over het gezin, vader en moeder naast mekaar. Contradicties worden duidelijk.
Groetjes
wim_veen: Ik besef dat die laatste regel misschien wat uit de toon valt, maar juist daarom laat ik hem liever staan...
Thx voor deze mooie, zinvolle fb - SabineLuypaert
wrang speciaal beeld zenne, ik zit hier maar te staren, niet wetende wat ik moet schrijven, vind de vaderepisode gelijkaloe prcies toch iets zachter
wim_veen: misschien omdat vaderdag nadert...?
thx - aquaangel
om meerder malen te lezen omdat het behoorlijk
gevuld is
apart inzenden heeft ook mijn voorkeur
;) x
wim_veen: liever in ??n hap toch
thx - Aramis
de gezelligheid van moeder versus het workaholisme van vader ... zeer herkenbaar
wim_veen: Thx - Lucky
het stukje over moeder geeft me het gevoel van een oedipuscomplex
de eerste 3 regels vind ik meer een opsomming terwijl je juist heel beeldend bent in je schrijven ... in de andere strofes tracht je dat te compenseren maar het overdadig gebruikt van komma's werkt dit tegen (en ik hou niet zo van komma's)... jammer voor mijn gevoel dan
het stukje over vader spreekt me meer aan waar ik even het gevoel had van een dominee's zoon ... het beeldende komt hier meer aan zijn bod ...
zoals ik dat vaak in je andere schrijfsel beleef
en inderdaad los insturen
wim_veen: Ben niet van plan om met mijn moeder in bed te duiken en mijn pa te vermoorden maar in de ruime zin zou je hier een oedipuscomplex kunnen vermoeden.
Komma's vind ik geen struikelblok maar ik begrijp wel wat je bedoelt.
Dank voor de open en eerlijke fb - erinneke
prima
wim_veen: thx - VUURKRACHT
Het gezin, uitvoerig beschreven,
vanuit de ogen van een (volwassen) kind!
|
