< terug
Als
als een storm door het geheugen snelt
beelden dan als bomen velt
woorden zoekt maar niet vind
zinnen doorknipt als een lint
dan is het tijd om te gaan
als regen gedachten wegspoelt
hand of mond geen liefde voelt
licht verdwijnt achter een wolk
niet herkent het eigen volk
dan is het tijd om te gaan
als zonlicht niet meer voor je schijnt
gevoel voor ruimte dan verdwijnt
humor bestaat uit lege woorden
niets jouw zijn nog kan bekoren
dan is het tijd om te gaan
maar zolang dit nog niet gebeurt
niets of niemand om mij treurt
dans ik soepel door het leven
wil mezelf nog verzetjes geven
heb geen tijd om al te gaan
feedback van andere lezers- abjento
Thumbs up voor de eerste strofe! Hoeselaar: Kwam op mijn schreden terug en vervolmaakte het geheel - teevee
'humor bestaat uit lege woorden
die mij vroeger zo bekoorden'
dat rijmt beter! Hoeselaar: Elk fase in dit gedicht belichaamd de angst voor het niet meer kunnen functioneren - SabineLuypaert
hij is prachtig, en wat een cadans (buiten twee struikelingskes, vergeef mij dus mijn suggestie --> doorknipt in plaats van doorgeknipt en spoelt in plaats van wegspoelt en dan loopt ie als een TGV (smile) Hoeselaar: Je hebt me zeer geholpen meiske waarvoor mijn dank - muis
hey hoeselaar, heel mooie gedachtegang
groetjes Hoeselaar: Als ik begin te filosoferen is er geen grens meer en over stijg ik me telkens weer - Lucky
Prachtig
(en nog meer als je sabientje volgt ... maar dat is jou keuze ... gevoel) Hoeselaar: Bedankt voor de bloemen, ja ik volg ze want ze brengt goede dingen in me hoog - erinneke
als... dan vind ik dit erg goed Hoeselaar: Definitief is niet in het leven buiten de dood
|