< terug
Ik herinner mij...
Ik herinner mij...
Onze handen tegen elkaar
met enkel een raam er tussen.
Het klapraam gesloten, sprekende
tranen en onbeweeglijke lippen.
Beiden moe van de gestreden strijd,
laten wij onze blikken niet los.
Ik herinner mij...
De verademing van mijn lang
verwachtte, hoopvolle vrijheid,
gaandeweg wordt die genomen.
Geplakt aan het raam, laat mijn
gezicht los, onze handen glijden weg,
krampachtige afdrukken vertekenen
het bedroefde vocht op het raam.
Ik herinner mij...
Zittend, sla ik de handen voor
mijn rood betraand gezicht.
Ik sluit de ogen, zie jóu daar
staan op het - voor mij -
achtergebleven station met een
smekende blik vol wanhoop.
Samen met mijn gewetensconflict
van loyaliteit, besef ik, dat ik
zojuist de goede beslissing heb genomen,
voor een nieuw en pijnloos bestaan.
feedback van andere lezers- Vansion
verwachte (1 t )
mooi hoe je uitzoomt in drie strofes
bééld is zo schoon en veelzeggend en suggestief
ik zou het eruit knippen
en al wat van tussen de oren komt laten uitrafelen avriends: Nope, 2 TT hoor... ;-)
Euh...wat blijft er dan nog over enkel wat
raffelkes... ;-( - Thomas
pfff... prachtig is dit... echt erg mooi! avriends: ;-)....ahum, dat vind ik zelf ook... [bloos] - erinneke
een sterk begin, maar het gaat daarna wat zwerven avriends: Ow, ja? - abjento
Eigenlijk lijkt die gestreden strijd mij een erg interessant thema, maar helaas vind ik er verder niets van terug in het gedicht. Het sentiment ligt er wel een beetje te dik op vind ik. Als je de 'less is more' regel toepast kan je hier volgens mij een heel sterk gedicht uit puren. Maar uiteraard blijft u de meester van uw werk, en mijn goedvinden heeft u sowieso al. avriends: Dankjewel voor je eerlijk en opbouwende kritiek. Het is meer een gebeurtenis... het afscheid van toen. - SabineLuypaert
neemt derde zakdoek, perronafscheiden zijn bah, snif avriends: een derde? ;-) - Lucky
Raak ... avriends: TJAKKKAAAA! ;-) - cehadebe
Je blijft mooi werk maken:) avriends: pfff....bloooooosssssssss..... ;) - zilverfeetje
Sluit me bij abjento aan, ik zou er nog eens met de kaasschaaf overheen gaan. Een regel als "Samen met mijn gewetensconflict
van loyaliteit" klinkt meer alsof je een kort geding tegen je werkgever aankondigd, als dat je eronder lijdt dat jouw beslissing iemand pijn doet. Maar, dat gezegd hebbende, er zit een mooie in. Groet, Zilver avriends: Ik heb bijna een kort geding gehad met mijn werkgever maar daar gaat dit gedicht niet over. De persoon die ik pijn deed was mijn lieve Mams. ;S
|