naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Lichtbundel

door stormvonk

Jongen, zong ze

~

of was het een storm in de nacht,
die me bliksemend joeg van mijn pad
tot de regendruppels me deden rijzen,
zonlicht van mijn schouders gooiend.

Jongen, zong ze

~

Ga terug naar de dieptes waar je leeft.
Ga terug naar je afbrokkelende kusten.
Door de duisternis.
Uit het grijs.

Kijk naar het licht,
niet naar het al te fel, pijnlijk zonlicht,
niet naar het majestieus noorderlicht,
niet het grauw, het wit tl- of het gekleurd neonlicht.

Maar het zachte licht, dat zich aan je toont,
naakt gebroken door golven en zilte lucht.
Dat zich rond je spoelt
roept; "welkom terug".

Het licht dat je voetafdrukken wegblaast,
ze met elke stap minder diep maakt.

Moeder, zong ik

~
Laat me oplossen in de schaduwen
waar niemand iemand kent of bemint.
Geef me dat moment van eenzame rust

verliezen is nog steeds geen kunst
ik verloor de liefde reeds duizend maal,
en ben tot op vandaag geen kunstenaar.

feedback van andere lezers

• louisaatje
  ik vind de sfeerschepping hier heel erg krachtig, het gedicht ontroert me, maar ik heb zo het gevoel- niet dat het noodzakelijk is- dat ik context nodig heb. Het doet me vaag denken aan een of ander Engelstalig liedje, Nick Cave achtig
  stormvonk: Je zit er knal op, heb dit geschreven na een beluistering van The Lyre of Orpheus van....Nick Cave
• aquaangel
  fraai, evenals de titel
  
  xx
  stormvonk: Dank je wel hoor Aqua,
  groet
• abjento
  Ik weet niet of het deel na de laatste ~ nodig is (ik vind persoonlijk van niet), maar het is hoe dan ook erg knap!
  stormvonk: Ik was er zelf ook over aan het twijfelen, en nu ben ik weer begonnen.... :)
  groet
• SabineLuypaert
  gut zeg, deze is schooooooooooooooonnnn
  stormvonk: Grazie Grazie
  *buiging*
  
  groet Storm
• Lucky
  mooi ... wel een paar x moeten lezen ...
  stormvonk: Dank je voor de moeite te willen doen,
  groet Storm