< terug
Mijmerend langs weleer
toen kon je nog huilen
en was een traan
meer dan een kreet
van onbegrip
zittend naast je buur
en kuierend door velden
waar enkel stilte
geluk verbrak
en in de avondschemering
trots opgerichte blikken
schouders zonder pijn
de paarden gestald
en 't bier de avond
in stille mijmering dankend
toen was de neus van Toon
een dankbare groet
en samenzijn
meer dan een kreet
van stil geluk
© eric
feedback van andere lezers- bellehelene
heeft iets
Mag wel iets uitzonderlijker woordgebruik.
xxxxxxxx eric: mag inderdaad,Ambrosia, maar uitzonderlijk woordgebruik en ik gaan neit echt samen. Gewoon mijn hart laten spreken, momentopnamen weergeven met simpele woorden... Maar dank voor je reactie en het iets vinden! - libo
mooi Eric!!
liefs eric: Dank wdeer, Livina.
Liefs terug :xx - anne
Heel sfeervol. eric: Bedankt, Anne!
xx - abjento
Ik vind dat stilte bijdraagt tot geluk ipv het breekt, maar het hangt er natuurlijk vanaf hoe je het bekijkt. Mooi! eric: Is wat ik zou bestempelen als een "opzettelijke schoonheidsfout" : geluk dat niet "verstoord" wordt, maar "verbroken" door geluk... het mooie, verbroken door het andere mooie...
Maar je mag het ook anders bekijken, hoor. Dank voor je fb! - SabineLuypaert
prachtig erics sfeerbeeld weer (smile) eric: Erics sfeerbeeld... doet weer deugd, zo'n fb. (smile)
Dank je, Sabine xx - Lucky
mooi. eric: Dank weer, Lucky!
|