< terug
Mijn contour
Van de honderden die in me leven,
bloed deze vandaag het minst
Het is die
die komt met de middagen
wanneer de schaduw niet langer groeit
wanneer mijn contour ineenstuikt
als ik kijk uit mijn raam
zie ik de dag
maar de straatlantaarns zijn aan
verlichten nutteloos niets
Het daglicht ontsnapt
ik voel de nachtlucht
hoe die
veel te vroeg
binnenzwermt
en een bittere
verwarde
angst
pijn
raakt me aan
alles dat me bond
bindt me niet langer
het leven glijdt weg
uit mijn horizon
ik ben een dode man
feedback van andere lezers- aquaangel
bind me is dat niet bindT me...
en ik vind ME LEVEN mooier klinker als MIJ LEVEN
en jij?
kiss aqua stormvonk: Just,
ik ga erover peinzen
groet - abjento
Eigenlijk gelden hier ook de opmerkingen die ik gaf bij het laatste publicaat van lazey (met alle respect), maar dit is dan toch iets beter geschreven.
Met Liefde, stormvonk: Ja, de gothic in mij wil ook wat, niet autobio hoor,
groet - Hoeselaar
Voor een dode heb je veel noten in jouw zang stormvonk: :) - SabineLuypaert
gut jee zeg, snel uwe contour oppeppen zenne stormvonk: niet echt hoor, groet - anne
k wens je iemand die je nu heel erg graag ziet, ondanks alle gebeurde dingen uit het verleden. Zoeken en koesteren en je leven krijgt stilaan weer bruis. Verder vond ik dit een heel rakend stuk want ik ken nog mensen die zich nu zo voelen. Tenzij dit helemaal niet persoonlijk hoeft genomen te worden... . Veel liefs. stormvonk: Dank je voor je lieve woorden, niet persoonlijk hoor, maar volgende keer zal ik aan deze woorden denken
groet - Lucky
dit geeft me rillingen stormvonk: Dank je (denk ik)
:)
|