Volg ons op facebook
|
< terug
Streamfersnelling
Ald reid stiet
ûnferweechlik
yn strak streamend wetter
ynienen
in strielend spul
gearfallende klauwen
- flymskerp - hekje se yn
wetter grypt unomkearber
yn jinsels
slacht stikken
rjochtet wer op
yn brûzende opstannigens
ferwettert skûm
yn floeiende beweging
fergliidt it
_*_
De stroomversnelling
Oud riet staat
onbewogen
in strak stromend water
plots,
een stralend spel
samenvallende klauwen
-vlijmscherp- haken ze in
water grijpt onomkeerbaar
in zichzelf
slaat stuk,
richt zich weer op
in bruisende opstandigheid
verwatert schuim
in vloeiende beweging
verglijdt het.
© sinneskyn
feedback van andere lezers- Theo_Roosen
Eindelijk terug een gedichtje vanuit Friesland. Heel mooi. Strak maar met een hoog po?tisch gehalte. Prachtig ! Heerlijk ! Theo.
sinneskyn: Dank je Theo,
voor je uitbundige reactie!
dit gedicht is een herziene versie van een 'oud' gedicht
nu met een Friese hertaling erbij,
blij dat je ervan kan genieten,
groetnis ut it l?n fan grien en marren,
Hiltsje - bragt
Ja, daar ben je eindelijk, als een stroomversnelling plots ('in iene kie' - zegt men in ons brabants dialect).
sinneskyn: dank je bragt,
time flies:)
soms zijn er andere dingen des levens
die veel aandacht vragen,
fijn ,dat je kon genieten
in iene kie (ynienen)
yn ien kear = in ??n keer
misschien zou je het eens kunnen
hertalen in het brabants
groetjes Hil - louisaatje
prachtige analyse, heel sfeervol
sinneskyn: dank je louisaatje,
de natuur is zo prachtig
ik pluk graag de beelden
groetjes ,Hil - SabineLuypaert
oioi brr die samenvallende klauwen
sinneskyn: dank je sabine,
groetjes,Hil - aquaangel
als een stroomversnelling gelezen, rap
x
sinneskyn: dank je aquaangel,
groetjes, Hil - mistral
ah daar heb je weer prachtige natuurpo?zie van ons Hiltsje uit Friesland! ik kreeg er zowaar een koude rilling van ...
groetjes Hil!
sinneskyn: dank je mistral,
ach, een koude rilling,
ja de natuur blijft een bron van inspiratie !
groetjes van Hil - abjento
Dat fries is gewoon on(weer)(ver)staanbaar!
sinneskyn: dank je abjento,
Fries is een mooie taal, poetisch van nature,
met mooie zachte klanken ( ook een zachte g)
groetjes, Hil - vladimier
Fantastisch.
Ik begin hiervan te sk?mbekken!
Hoog niveau, zoals de meeste van je gedichten.
Verzorgd uitgewerkt & fascinerend om de twee vertalingen steeds naast elkaar te zien.
In strielend spul!
sinneskyn: Ha die vladimier,
moast in b?sdoekje foar it sk?mbekjen?
dank je voor je mooie compliment,
mocht je belangstelling hebben,
mijn eerste ( tweetalige) bundel is te bestellen via de boekenwinkel!! zie ook mijn website www.sinneskyn.nl
groetjes, Hil - Mistaker
Prachtig! Ik miste je al.
Groet,
Greta
sinneskyn: dank je Greta,
voor prachtig
maar weest niet bang, ik verdwijn niet zomaar met de noorderzon:) er zijn wat andere dingen die veel aandacht vragen momenteel
groetjes, Hil - Lucky
mooi.
sinneskyn: dank je lucky,
groetjes Hil - wim_veen
de stroomversnelling
Water kiest de meanders van de minste weerstand. De bron ligt boven de monding. De bedding die ze uitslijpt is niet overal even steil. In haar schoot bezinkt het slib. Ze strekt haar armen naar elk dal. In haar zilver woelen de baarzen. Een oever, een dam, een dijk kan de stroom breken en keren. Door de zenuwdraden van het lichaam, door de lijnen van een net kan ook stroom gaan. Dat is de andere stroom, de energie opgewekt door wrijving, warmte, het veld van de zwaartekracht of door stoffen die zich verbinden of afscheiden.
Oud riet staat
onbewogen
in strak stromend water
plots,
een stralend spel
Riet groeit in ondiep en kalm water. Het moet een luw moment zijn want het staat er roerloos. Riet verraadt de minste wind. Dan wuiven de pluimen, dan ritselt de kraag. De vraag die dan bij me opduikt is?Kan riet roerloos staan in een strakke stroom?
De gors zoekt het scherm van haar stengels om te broeden. Dan begint de vertoning in een stralenkrans.
samenvallende klauwen
-vlijmscherp- haken ze in
water grijpt onomkeerbaar
in zichzelf
Hoe vallen de klauwen samen? Wat samenvalt, neemt eenzelfde plek in of bezet eenzelfde moment. Misschien bedoel je dat wel. Twee (of meer) klauwen haken in. De klauw is het kromme wapen van het roofdier, het anker met weerhaken, het gespleten uiteinde van de hamer die de spijker uit het hout trekt. Je verklapt het niet maar ik zie een visarend die met geknikte vleugels boven het water bidt en met uitgestoken klauwen naar de prooi duikt. Water is de vloeistof zonder kleur en smaak. In wat haken ze? De klauwen hebben de scherpte van een vlijm, ze snijden door huid zoals een mes door boter. Water grijpt onomkeerbaar in zichzelf. Hier moet ik toch even over bezinnen. Water dat golft en breekt rolt zichzelf op. In een kolk of een maalstroom, ontsproten aan het tij, woelt het water ook in zichzelf. Waarom dit onomkeerbaar zou zijn, begrijp ik niet helemaal?
slaat stuk,
richt zich weer op
Water versplintert op kademuren, krijtrotsen, dijken. Het slaat stuk en richt zich weer op. Mooi. Water is een soepel, vluchtig en onaantastbaar leger dat nu splitst en ??n tel later verenigt. Het kan smelten, bevriezen, verdampen en neerslaan in een kringloop die al wat ademt voedt.
in bruisende opstandigheid
verwatert schuim
in vloeiende beweging
verglijdt het.
Een bruisende opstand. Knap! Als je kniediep in de branding staat kan je het schuim horen. De bellen sissen, de vlokken knisperen. De zee spreidt haar rebelse tongen over het slik, alsof ze terrein moeten winnen, de duinen omspoelen. Het schuim lost op, vloeit uit. Het water kiest altijd de minste wrijving, de minste weerstand en laat ruimte open voor afwisseling.
Een aangrijpende stroomversnelling.
graag gelezen
sinneskyn: Dank je wim veen,
wederom voor jouw poetische spiegel,
heerlijk vind ik dat,
je stond werkelijk stil bij mijn stroomversnelling,
zoals ik er ook stilstond,
en me verwonderde
* onomkeerbaar,
ik denk er over om dat weg te laten,
water valt niet meer terug,
het kan alleen maar de weg van de minste weerstand volgen,
* bruisende opstandigheid,
ben blij met jouw opmerking hierover,
het toont volgens mij ook aan dat de natuur je in het bloed zit,
water komt in opstand, ja...
het kan alleen maar weer mee in de stroom
net als de mens die er onderweg is,
warme groet, Hiltsje - erinneke
waw!!!
sinneskyn: dank je erinneke,
waw, hoe zou dat toch klinken:)
dit gedicht staat niet in mijn eerste bundel
maar in een volgende zal het zeker een plekje vinden!
groetjes Hil - Neeltje
Wat is deze weer mooi en verstild, ik sta erbij en kijk ernaar, het doet me ook een beetje denken aan mijn gedicht; 'Ik zag de zon in het water schijnen.
Hiltsje laat dat riet in dat stromende water staan, riet kan namelijk de huig op de wind hangen, haar blaadjes meedraaien met de wind, ga het maar eens proberen. Je kunt ze om de steel draaien. Nieuw, ik leerde het van een bioloog op een wandeling langs het riet, misschien in Friesland dat het was, lang lang geleden maakte ik een creareis in, ik meen een tjalk...in Friesland.
Hartengroet Neeltje.
sinneskyn: hai neeltje,
dat ja riet, buigt mee met de wind
dank je voor je leuke reactie!
in een tjalk in Friesland...dat moet een geweldige ervaring zijn geweest:)
groetjes Hiltsje
|
