|
< terug
Alfabetkolder
Ik liep laatst langs de machtige Lochemse berg
en hoorde harde hamerslagen, door de echo herhaald.
Knallende klappen klonken krachtig in het bos.
Het geluid galmde over het groene golvende landschap
en wel duizend lichtjes dansten door het donker.
Via het voetpad verderop volgde ik deze vreemde klanken.
Nieuwsgierig naar die noeste werkers naderde ik ze steeds meer.
Het bochtige pad met de bruine beuken bracht me al gauw naar de
monumentale moeraseik met monsterachtige takken,
waarin acht apen angstig hun lange armen om de stam klemden.
Onder de omgevallen olm bij de lichte open plek
Cirkelden colaflesjes om de choco prins op citroengras.
Daar schuin tegenover stonden stevige stronken, waarop,
koddige kabouters met klauwhamers krachtig de maat sloegen
bij de magische melodie van muzikale muizen.
Op de uitkijktoren zat een uitgelezen groep uilen in uitgaanstenue.
Chagrijnig bekeken vijf chaperonnes de charmante chaos.
Met mosbegroeide boomstammen boden plaats aan tien bolbuikige mannetjes,
elfenbankjes zaten vol eendagsvliegen en elfenkinderen,
onder vier wapperende witte wieven, die als wolken boven ze dreven.
Ingedeukte inktzwammen in de inhammen dienden als fraaie
tentoonsteIlingstafels voor talloze totems met hoedjes en
IJslands mos, door ijverige ijsvogels uit ijsblokken gehakt.
Trappelende trollen toverden telkens andere kleuren
op twaalf prachtige pauwen, die daar parmantig liepen te pronken.
Jonge konijnen met jachtgeweren joegen achter jagers aan.
Terwijl dertien hijgende heksen met hoge punthoeden
negen zware zwijnen boven het zandpad lieten zweven.
Een roedel ranke reeën op een rij danste elegant
de quadrille en de quickstep voor de quetzal onder de quercus.
Fax de x-tiles: een xylitoldoosje speelt xylofoon op een holle lariks.
Fluisterende feeën met flonkerende ogen roddelen bij fakkels
over elf arme aardmanne~es, die achter de aarden wallen verscholen
een dubbeldik dek van donkergrijze rookdekens over het feest bliezen,
om de onwetende omwonenden te beletten het feest te ontwaren.
Ergens zag ik een eenzame eekhoorn op zijn evenwichtskoord
jongleren met de jassen van de zojuist vervelde beekjuffers.
Lachende lapjeskatten lagen te luieren in het mos,
waar tussen door zeven nertsen net hun neuzen uit het nest staken
en met even zoveel zwarte staarten zwierig vendel zwaaiden.
Grijze groenjassen met gleufhoeden gluurden door het zachte loof
naar de Indische twaalf arm, die ivoren inktvlekken op irissen spoot.
Pukkelige koboldpubers bliezen paardebloempluizen naar
de ijzeren soepkom waaruit de ijdele ijlbode zijn ijsthee dronk
toen drie vlugge vleermuizen vrolijk zijn gouden haren vlochten.
Uitgebloeide uitlopers kraakten de uitgewoonde uilenkast.
Fonkelende fladderaars gingen als flitsende fotografen te keer
tussen de stakerige stekels van zes stramme stromannen,
die rond de roestige resten van de ramen van de oude toren dansten
terwijl twee querulanten in quilts met quarkbekers een quiz deden.
Totdat de vroege zonnewarmte een waterige wolkendeken verjoeg
en ik bij XS4all met Xantippe en Xerxes om een taxi vroeg.
feedback van andere lezers- deringer
heel erg leuk, hier heb je waarschijlijk veel tijd ingestoken!!
Wat ik er heel mooi aan vind is dat de herhaling van letters niet stoort in het gedicht! - leo_dewilt
heel leuk, erg gewaagd en erg geslaagd! - vlinderman
Gewoon voor al de moeite die je je hebt getroost om al die alliteraties tot zijn recht te laten komen, vind ik dit al schitterend geschreven. Daarnaast vind ik het soms wat 'mankeren' aan samenhang, maar wie maalt daarom, dit is schitterend om voor te dragen :) - harmandi
Kunstig gedaan! - VickyLievens
Meer dan behoorlijk goed neergepend.
Echt super om te lezen.
Groetjes Vicky
puk: Dank je.
|
