|
< terug
Brug van verbondenheid
Ik zit bij de brug die mijn heden verbindt
met mijn jeugd van onschatbare waarde
ik denk terug aan die tijd vol kommerloos spel
een herinnering die ik vol warmte bewaarde
Zoals vroeger tuur ik naar de zilveren maan
waar ook jij zolang verwonderd naar kijkt
jij hebt een andere God dan de mijne misschien
maar we weten beiden wat je met liefde bereikt
Net als jij had ik ook een vader, een moeder
en het bloed in jouw aderen is gewoon even rood
net als ik hoop jij boven alles op vrede
al werd jij zo vaak geconfronteerd met de dood
Kunnen we elkaar op de brug ontmoeten
zo glanst onze vriendschap de grenzen voorbij
elkaar innig omarmen als echte vrienden
een harmonieuze versmelting lijkt dan zo dichtbij
PS: Dit was een opdracht voor een kunstwedstrijd.
Een kunstenaar die bronzen beelden giet (modern) vroeg me om zijn prachtig beeld met een gedicht te voorzien. Het opgelegde thema voor een grote culturele manifestatie was 'verbondenheid'.
Alle genres van 'kunst' werden toegelaten.
De ongelooflijk benadigde kunstenaar waarvoor ik dit gedicht schreef, wist heel goed wat hij wilde.
Al zijn 'wensen' heb ik getracht in deze tekst te gieten.
Misschien niet direct mijn werkelijke genre, maar zijn bijdrage was wel een groot succes!
Ik bedoel wel het prachtige beeld (wink)
feedback van andere lezers- eisenik
mmmm potentieel denk ik maar komt er niet echt uit
nogal hoogdravende retoriek en nogal zwakke beelden
ive: Misschien wel, ja, maar de reden waarom heb ik er nu bijgevoegd. Het was een opdracht, waar ik een uitgestippeld weg had te volgen.
Dankjewel voor je lezen en je reactied - Hoeselaar
Trek het je niet aan wat anderen schrijven doe jij je ding en ik vind het wel goed
ive: Dankjewel. Meningen schijnen blijkbaar nog altijd te verschillen. Maar goed ook, misschien. Al kan ik wel tegen een stootje hoor. Zou het de ouderdom zijn of houden we het toch maar op 'levenservaring' (wink) - Aramis
die brug gaat vast over de Nete ?
een beetje theatraal, maar dat hoort vast bij het kunstwerk van die nobele kunstenaar ;)
ive: Neen, toch niet. Ze gaat over een vaart, omzoomd door hele hoge bomen en goudgele bremstroken. Bedankt voor je gewaardeerd advies. - Lucky
het is niet makkelijk om in opdracht te schrijven en het dan toch maar kunnen vraagje: was de kunstenaar tevreden?
zo ja opdracht toch geslaagd dan heb je toch voldaan aan wat de kunstenaar zocht toen je het verzoek kreeg ...
hopa ...tadaaaaaaaaa
(o ja ... ik zou de toelichting ietje verder naar beneden plaatsen ...
is mij ook een x overkomen dat het te dicht onder het schrijfsel stond )
ive: Neen zeker niet. De beeldend kunstenaar was erg tevreden omdat hij precies wist wat hij wilde en ik in zijn opdracht was geslaagd! Het beeld is bovendien prachtig en weet je, samen was het wel een sucesje!
Het leverde me trouwens nog drie opdrachten op voor andere kunstenaars.
Dankjewel en ook voor je tip. Ik heb het aangepast! - cara
magna cum laude!
ive: Wat een lof. Dankjewel zeg! - SabineLuypaert
ik sluit aan bij cara hoor, de warmte vloeit uit mijn scherm, vooral met de laatste strofe
ive: Zo bedoelde hij het ook en ik ? Ja, mij ken je wel een ietsje he? Dankjewel lieverd! - erinneke
Ik voel een beetje de opdracht in de tekst (voor ik zag dat het een opdracht was) en dat is spijtig. Ik denk dat je met dit thema en deze woordkeuzes meer had kunnen doen, maar ik weet dat opdrachten niet eenvoudig zijn en je beste werk meestal het gevolg is van een moment van inspiratie en niet van opdrachten. Toch een zeer goede poging
ive: Van harte bedankt voor je feedback. Inderdaad is 'in opdracht schrijven' voor mij altijd niet zo evident. Vooral als de opdrachtgever er verschillende voor hem erg belangrijke aspecten in verwerkt wil zien. Toch ben ik blij dat je een niet t? onverdienstelijk vindt.
|
