naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Onder de mijnen

door verilan

tragisch vuur
voor een laatste maal
veerkrachtige grijze kolen
om alles te verwoesten
dit keer dood te scheppen

wat vandaag nog ligt te blinken
van verlegenheid en bevallige trots
bang voor roekeloze woorden
die de toorn van hun stalen vingers
uit de aambeelden der aarde weten
te slaan

de wereld stopt zich diep onder
het schaamrood trekt tot aan de polen
verbergt haar verleidelijk gelaat
dat door zoetjes aan
kapot te koken
haar eigen vel tot vlees te roken
elk gevaar en elke reden
tot afgunst nijd en woede
wegneemt en zie daar

geen enkel tragisch vuur
had het in dit uur
schrijnender teloor doen gaan