|
< terug
wurggreep
als een onbekende schuifel ik
door een omgeving mij bekend
spreek ik taal uit vreemde oorden
mijn lichaam wordt niet gehoord
niet meer, dat is reeds geweest
en voorheen dat is vergaan in
verleden tijd, lokt het nieuwe
trekt het verleden mij naar zich toe
verbonden aan elkaar, ongebonden
onzichtbaar, een spel vol vreemden
herkenning op het randje van onbegrip
snijdt het mes aan beide kanten, drupt
nog steeds het eerder gestolde bloed
trekt strop de wurggreep aan verwijderen wij
onszelf nog verder van elkander vandaan
feedback van andere lezers- J_Tucher
Een mooi kruispunt, een dilemma waar iedereen wel eens moet bij stilstaan. Soms wel met enkele bizarre sprongen, hersenspinsels, maar dat hoort nu eenmaal bij een kruispunt waar je besluitloos zoekt naar een al dan niet loos besluit.
aquaangel: bedankt voor je zeer mooie reactie xx angel - yrsa
Treffend! Knap werk.
aquaangel: thnxXxX - bragt
het ongerichte ronddwalen kan zeker als een wurggreep ervaren worden: mooi verwoord.
aquaangel: thank you
xx - eisenik
beetje overdaad die het hier en daar wat kunstmatig maakt
verder weinig op aan te merken
aquaangel: ok - SabineLuypaert
denk dat dit weer zo eentje is die multi interpreteerbaar is (sad) althans ik zie al drie mogelijkheden
aquaangel: goed gelezen, multiple interpreteerbaar indeed - Mistaker
Ik vind het een barok gedicht en zoals Sabine zegt, multi-interpreteerbaar.
Verleden tijd (2 woorden). Ach ik blijf een zeikerd.
MG xxxx
aquaangel: ja ja barok........met ruisende rokken ? hehe
het is een ouwetje vandaar misschien mijn verledentijd misser ;) au - muis
Wat me vooral aantrekt in dit gedicht zijn de tegenstellingen. "Als een onbekende" en "bekende omgeving".
Zulke tegenstellingen gebruik je voortdurend in dit gedicht.
Ik hou van tegenstellingen, het maakt het geheel sterker.
Knap gedaan!
groetjes
aquaangel: wat een fijne reactie bedankt hoor xx - Lucky
sluit me een beetje aan bij dat barokke zoals mistaker opmerkt ...
aquaangel: vind ik he-le-maal prima hoor xx
|
