|
< terug
Het hart
Maar het hart is koppig
Standvastig en verroest
Alsook onwijs, evenals mopperig
Voor iedere nieuwigheid als het moest
Maar geleerd wil het niet zijn
Het is alleen, en duldt geen tegenspraak
Het laat harten toe, heel klein
En laat achter, een bittere nasmaak
Geheel bevoorrecht is het hart
Protagonist sinds eeuwen overal
De aanzet tot uitroep van vele smart
Het enige menselijke dat ooit zoveel beval
Maar het hart is eigenwijs
En richt vele schade aan
Moet het dan niet tegen alle prijs
Geleerd worden om te blijven staan?
Wanneer een weg niet meer bewandelbaar is
Houdt het hart de riemen stevig in hand
Creëert het een gevoel, een leegte, een gemis
En is tegen iedere andere wending gekant
Het hart kiest niet voor de juiste weg
Maar voor een straat zonder einde of rust
Enkel omdat het niet ziet, gewoonweg
En omdat het eens, voor altijd, werd gekust
feedback van andere lezers- dichtduvel
stevig in de hand
En omdat het eens,...
We mogen idd niet te gevoelerig zijn in deze wrede wereld ;-), Jef
Talia: :-D thx! - abjento
Als het een gedicht van mij zou zijn, zou ik de eerste twee strofes gewoon schrappen. Maar het is geen gedicht van mij. Verder vind ik het een heel mooi idee dat helaas in een rijmdicht wordt geforceerd, waardoor het thema - naar mijn aanvoelen - aan kracht inboet. Maar een slecht gedicht is het zeer zeker niet.
Talia: Dank je wel voor je reactie! En ik moet je ergens wel gelijk geven, maar geef toe, het gerijm is soms zoooo leuk! - SabineLuypaert
ben ook niet zo voor drastische veranderingen, misschien net darom dat deze herkenbaar voelt
Talia: you feel me! Mooi. Dank je wel! - Lucky
helaas het deed mijn hart niet sneller kloppen ...
Talia: Het kan zeer zeker niet altijd raak zijn! Bedankt voor je reactie!
|
