< terug
vertragischt
ze haken zich Siamees in elkaar
twee verloren zielen die dienen
wat ooit eens geweest vandaag
het leven laat gevoelen
tijdens de laatste tango
het vuur brult laaiend op
tussen de wervelpassen door
de magie volop herlevend
voelen ze zich weer even
mens in elke wereld met
een deugd in iedere twist
te lang zwegen ze toen
praten nog kon redden
wat schreeuwen had vernield
het verlies hernomen na de oorlog
bracht nochtans geen verzoening meer
dan wel wat warme herinnering
aan toen en
dan nog
feedback van andere lezers- dichtduvel
Prachtig! Jef Vlinderman: Merci, Jef! - muis
Een prachtig gedicht. Vooral het de eerste en tweede strofe komen sterkover.
Kleine suggustie: in strofe drie: praten kon nog redden ipv praten nog kon redden?
groetjes Vlinderman: Ik zie me genoodzaakt mijn versie van dat praten te behouden, vermits de zin ook nog doorloopt tot de laatste regel van dat vers, al wil ik je graag bedanken voor je meedenken, Muis - stormvonk
mooi man Vlinderman: Merci, Vonk! - lucky
mooi lees de titel als 'Vetraagt zich' Vlinderman: Dat is inderdaad een bijzondere manier om de titel te lezen, Lucky - SabineLuypaert
franske, dit is weer eentje van het type stadshaas voor mij (smile) Vlinderman: En daar word ik dan weer stil bij, Salu'ke!
|