< terug
Honderd woorden
Omdat het water breekt
en als slangen slipt tussen
gebogen benen en blanke muren
Het ript sneeuw tot lakens
bijt tanden stuk op de zee,
onderaan de ladder wacht
een volgend slachtoffer
Onze taal verloor haar voeten
valt nu verder van onze lippen
zonder nog na te denken
de Innuit zoeken
nog steeds de
horizon af
zien iets wit
en honderd woorden
liggen op hun tong
feedback van andere lezers- louisaatje
heerlijke sfeer, mijn favoriet stuk zijn de laatste twee strofen stormvonk: Dank je, waren oorspronkelijk de eerste twee - eisenik
mooi stormvonk: Dank je, ik ben echt blij dat je het goed vind
groet - SabineLuypaert
ript sneeuw tot lakens (smile) wat een schone regel (smile)
graag gelezen dit gedicht (smile) stormvonk: Graag gedaan - copi
ik sluit me aan bij Louisaatje, heerlijk die twee laatste regels. Groetjes, copi stormvonk: Dank je, groet - aquaangel
mooi xx stormvonk: Dank je
groet - Lucky
mooi. stormvonk: graag gedaan ;) - bragt
zeer intrigerend, de Inuit op zeehondenjacht? Het breken van het noordpoolijs? Sprakeloos over de claims in het gebied? stormvonk: Over de kou die doordringt tot me als ik begrijp
hoe machteloos onze taal is, ik leg de vergelijking
met sneeuw en ijs die haar tanden breekt op de oceaan,
die ze weliswaar een beetje maar niet helemaal kan
bedekken. Zoals wij in onze taal het woord sneeuw hebben,
en zij er honderd verschillende voor gebruiken. Zo beschrijven wij (allez ik) onze gevoelens met woorden die niet toerijkend zijn.
ik wou soms dat ik een schilder was, of een woordenmaker...
grootste uitleg ooit gegeven door mij over een van mijn gedichten
|