naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

pulseren

door eisenik

als de polsslag van de toekomst
in het ritme van een lach
spoelt een leven door de dagen
dat heviger klopt

tijd vertraagt
tegen de stroming van wachten
in lange banen
vol impulsen
die beuken tegen de wanden
die beven onder de druk

tijd versnelt
gestuwd door de glijding van nachten
in warme tranen
bol van geluk
die wakkeren aan het branden
dat vreet de kamers stuk

als de polsslag van een kort verleden
op het ritme van die dag
woelt een weten tussen de lagen
dat beter klopt

het proeven dat niet meer stopt
als een mond
die weet wat hij doet
is het smaken van vel boven bloed

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  Sterk einde en de rest is ook ok, Jef
  eisenik: dankje!
• Mistaker
  Ook ik vind strofe 1 het sterkst. Ik vind het echt te lang, dat kan veel beknopter en daardoor krachtiger/beklijvender. Maar ik heb het wel met genoegen gelezen hoor.
  
  Groet,
  Greta
  eisenik: euhm te lang?
  tis gewoon een tweevoudig gedicht
  alles wordt gespiegeld in vorm en inhoud daarom is het wat "meer"
• Rachel
  Men, het duizelt me van de beelden hier. Bijna te druk zou ik zeggen.
  Strofe 1 springt er voor mij uit.
  
  Rachel
  eisenik: ik schrijf meestal zuiver beeldend... ben ene enorm druk persoon ook :P
• SabineLuypaert
  pulserende dagen en vretende kamers en die lagen (jammie) hier zitten zoveel mooie beelden in he
  eisenik: hehe dankje ... de hoofdvergelijking is lichaam = leven dus dan krijg je aders = wegen en hart = bron en ... van daaruit ben ik dan aan toekomst en verleden gaan denken en dan kreeg ik dit =) als ik het mij goed herinner want tis van enkele jaren geleden ;-)
• Lucky
  volg mistaker wel ondanks dat het een tweevoudig gedicht is (makkelijk antwoordt mijn inziens)
  
  hierdoor verloor ik halverwege de aandacht
  eisenik: oei
  ma als je de twee delen niet hebt mis je toch die hele verbinding??
  anyway bedankt voor het lezen