|
< terug
Alleen zijn in rust
Het zonderling tollen
van gedachten, momenten, blikken
doorheen het gewoel en gedruis
van een feestend samenzijn,
maakt vaak mistroostigheid
in me los en veroorzaakt
een wankel gevoel dat me
laat vallen in een stroom
van verwarring,
het torend hoog boven me op,
niet meer te sussen
door sociale praatjes,
niet meer te stillen...
er rest enkel
een dorstig verlangen
naar het alleen zijn
in rust.
feedback van andere lezers- PatM
Je eerste strofe geeft heel mooi de "turbulentie" op een feest weer.
springie: dank je voor het lezen - eisenik
zit potentieel in maar mag aan geschaafd worden vb. maakt vaak mistroostigheid in me los en veroorzaakt een wankel gevoel = mistroost mij tot wankelen
doet me beetje denke aan http://www.writehistory.be/index.php?p=gedicht&id=6255
cheers
springie: i know, niet mijn sterkste gedicht maar dat komt vooral omdat het emoties zijn die ik van me afschreef en meestal geeft dat niet zo'n goed resultaat.
Misschien als ik het wat laat rusten en dan aan schaaf, dat het dan toch nog wat wordt. - aquaangel
alleen zijn is soms wel fijn
als je weet dat buiten die rust
iemand op je wacht
xx
springie: prachtig aqua, waar haal je het toch altijd? :o) - SabineLuypaert
voor mij kan de 'het' voor gewoel gerust weg, zelfde geldt voor de 'in mij ' in debtweede strofe, men komt dra te weten dat het over jou gaat, en dan ben je van de dubbele 'me' af, hoog boven me op, zou ik torenhoog van maken, men weet nog steeds dat het over jou gaat en ik vind dat het beeld dan sterker wordt (maar wie ben ik he, ik suggesteer maar raak volgens mijn smaak zenne)
springie: bedankt voor de uitvoerige info! - Lucky
komt bij mij een beetje weemoedig over
springie: is ook zo ;-)
|
