naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

STOOFWEG

door emmerik

Gisteren, in Hellevoetsluis,
stierf plotseling de heer Versluia.
Hij was een goed vriend van de familie.
Wij dachten: kom, wat hulp is wel gezond
want verder kende hij geen hond.
Wij keken advertenties in de krant
waarop pa riep: we zijn uit de brand!

De Stoofweg was van alle markten thuis:
lijkenhuis apart en aula zonder herrie
en zelfs de urnenmuur was dicht bij huis.
Bovendien was er, goed in het zicht,
recentelijk een nieuw grafveld ingericht.

Men wees ons keurig onze plaats
en reikte ons programma's aan.
Het orgel speelde wonderschoon,
de aula was met plastic bloemen
zo prachtig, met de kist in het midden,
dat we vanzelf de handen vouwden
en we bijna automatisch moesten bidden.

De Stoofweg bleek een openbaring,
de beheerder sprak het onze vader.
Geen cake en koffie, maar een sherry,
creditcards en cash en carry.
Alles was zo efficiënt en zonder smetten,
dat we op het lijk niet hoefen letten.
De dood was om naar huis te schrijven,
zodat we nog wel dagen wilden blijven.

Gisteren gaf in Hellevoetsluis
de heer Frank Herzen kalm de geest,
zoals hij zelf gewild had... thuis...
Hij was een goed vriend van de familie...

feedback van andere lezers

• Rachel
  Hahahaha, ik mag dit wel.
  Cynisch en met humor.
  Hellevoetsluis toch eens opzoeken waar dit ligt.
  
  Rachel
  emmerik: Gewoon, aan het Haringvliet, op Voorne-Putten, onder Brielle! Zie je wel dat ik in de jungle leef?
• ingelien
  en het ging weer van voren af aan op de Stoofweg...
  heerlijk dichie. genieten !
  lieve groet,
  emmerik: En niet zingen daar, alleen brullen en whisky drinken.
• miepe
  heel leuk!
  emmerik: Las je gedicht in de bundel voor Griekenland, Schreef er een voorwoord voor. Heel goed.
• Mistaker
  Grappig!
  Regel 2: de heer VersluiS.
  
  Groet,
  Greta
  emmerik: Tja, weet jij een andere plek om te liggen?
• aquaangel
  leuk!
  emmerik: Zo wordt het einde toch nog dragelijk!
• SabineLuypaert
  een vreemd beeld zenne, hoop dat die laatste heer toch nog maar lange wacht met die zachte laatste zucht
  emmerik: Was net bij de cardioloog, de internist, de longarts, de dermatoloog, de afdeling hartfalen, de afdeling COPD. Slik nu 9 verschillende medicijnen waarbij ook nog een tegen jeuk. Leef na doodsverklaring al weer twee jaar. Schrijf wonder boven wonder nog gedichtejes en schrijf aan een boek. Wel, niet kapot te krijgen, die oude schrijvert!