naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Als mijn vader vertelde...

door emmerik

Over de tachtig was hij al,
kon vertellen als geen ander,
was een acteur van het zuiverste water.

-Je moet dit met gevoel doen,- zei hij.
- Een verhaal moet leven voor je publiek.-

Dat merkte ik als hij vertelde
over de oorlog en er bommen
uit zijn mond vielen.
Wanneer hij mij tegen zich aan trok
als in een schuilkelder...

feedback van andere lezers

• louisaatje
  heel vertederende beeldspraak op het einde. de eerste regel vind ik ietsje te 'parlando'
  emmerik: Tja...
• drebddronefish
  Mooie ode aan je vader, is het niet mijn vader in de titel?
  groetjes
  emmerik: Dank, foutje verbeterd. Zelfs dichters vergeten wel eens iets! Frank Herzen
• stormvonk
  zeer mooi, vertederend einde, niet echt 100% correct qua ritme enzo maar man wat een gevoel
  grtz
  emmerik: Tja, wat heet correcht in de poezie?
• copi
  Mooi! Gr,copi
  emmerik: Dank, Frank
• ingelien
  hardheid en tederheid in 1 man
  en in 1 eerlijk gedicht,
  heel graag gelezen,
  en van wie zou jij die verteltrant hebben ?
  
  lieve groet
  emmerik: Mijn vader was inderdaad toneelspeler, Ingelien. Hij kon vertellen als geen ander. Sommige zinne van hem zitten tot mijn dood in mijn hoofd.
• Hoeselaar
  Moie ode aan een geliefd persoon die meer voor je betekende als dat je zelf waar wilt hebben
  
  Wilhelm
  emmerik: Daar heb je levensgroot gelijk in!
• Francesco
  Het beeld" er bommen uit zijn mond vielen" dit in associatie met schuilkelder is zeer mooi gevonden.
  Hartelijk, Frank De Vos
  emmerik: Dank je wel, Frank
• ive
  Die laatste strofe is zonder franje keihard, maar ook zo zacht en vertederend tegelijk. Een gedicht vol liefde en erg beklijvend. Ik vind het ??n van de mooiste die ik al gelezen heb de laatste tijd.
  emmerik: Zoveel meeleven...daar wordt ik nou stil van!
• yrsa
  beeldend en meeslepend
  emmerik: Hartelijk dank, Frank
• anne
  Bij die laatste strofe, was ik graag een vlieg geweest op zijn schouder om het schouwspel te aanschouwen. Mijn favoriete strofe trouwens. Knap ook in opbouw.
  emmerik: Ach, je probeert een herinnering beeldend op te bouwen, Anne.
• SabineLuypaert
  de warmte komt de lezer tegemoet in het tweede deel
  emmerik: En dat, Sabine, was de bedoeling. Meer valt er niet te zeggen. Het was alsof hij weer zijn arm om mij heensloeg. Waarom worden al die goede herinneringen toch altijd weer historie? De mens droomt zijn levenlang naar een punt toe...
• ATMD
  "de bommen uit zijn mond" prachtig!
  gr.